Ik struggle nog steeds met werk/privé en balans daarin vinden. Het is sinds augustus vrij druk op mijn werk (ik ben in januari weer gestart). Ik werk ‘maar’ 3 dagen per week (1 week in de maand 4 dagen). Maar ik werk in de kinderopvang dus ik maak wel lange dagen, niet flexibel, hoge werkdruk en dat laatste lijkt ook niet te gaan veranderen.
Nu is mijn kind geen geweldige slaper in de nacht. Het gaat de laatste tijd echt beter maar hij wordt met regelmaat nog 1/2 keer wakker in de nacht of vroeg in de ochtend wakker. Dus ik heb regelmatig het gevoel dat ik op mijn vrije dagen moe ben van werk en op werk het gevoel dat ik moe ben door de gebroken nachten. Het voelt alsof ik nergens 100% aanwezig ben.
Ook voelt het soms als een blur, werk en privé. Ik vind het vaak lastig om het huishouden en andere randzaken los te laten. En ik ben dus best veel daarmee bezig op mijn vrije dagen. Maar op mijn werk moet ik ook wassen, schoonmaken, speelgoed opruimen etc. Waardoor ik eigenlijk altijd met die randzaken bezig ben. Eerst ervaarde ik dit als prettig omdat de tijd op werk daardoor snel gaat. Er is altijd wat te doen en je bent altijd bezig. Maar nu weet ik het niet zo goed. Ik merk dat ik wel eens de boel, de boel zou willen laten maar op werk kan ik dat mijn collega’s niet aandoen en thuis heb ik ook mijzelf er mee uiteindelijk.
Heb een tijdje geleden gepost dat ik misschien iets anders wil doen maar niet weet of dit het moment is. Omdat ik niet echt hoog in mijn energie zit😅. En heb het verder prima bij mijn huidige baan. Leuke collega’s, fijne plek, dichtbij, kind gaat mee, het contact met de kinderen en ouders vind ik nog steeds leuk etc. Zou ook even niet zo goed weten wat.
En nu is het ook zo dat sinds deze maand mijn vriend weer begonnen is met 5 dagen werken ipv 4 en we moeten weer wat meer balans vinden in de taken verdelen.
Ik hoef niet per sé advies of iets maar wilde het even kwijt. Of om andere ervaringen te lezen.
