Ik snap je struggle wel en ben zelf binnen 2 mnd fulltime gaan werken, maar ik vond dat ook leuker dan thuis zijn. Mijn bedoeling was 6 mnd, 3 dagen pw (dus dat ging niet volgens plan). Wilde m’n werk goed doen, maar vooral ook niet alle leuke dingen laten liggen en dat zou dan wel imo wel moeten 
Anyways, ik vraag me wel af op welke manier je hier een gesprek over voert.
Met de kaarten: ik heb recht op én jij moet het voor me moeten oplossen (want ik hier wel in reacties lees) ga je het bij je werkgever denk ik niet redden. Ik denk dat de kracht er veel meer in zit om je leidinggevende juist meer een hulpvraag te stellen omdat het je nu niet meer lukt - want hoewel zeer begrijpelijk dat dat is als je % minder werkt (los van alle andere zooi) ga je daarmee toch meer empathie en medewerking mee creëren.
Overigens ook prima, want als manager kan je ook ‘prima’ met een tegenvoorstel komen lijkt me. Het bedrijf is in jouw afwezigheid ook niet failliet gegaan, hoe hebben ze het werk toen opgelost?
Anyways, concreet denk ik aan:
- werven via werving en selectie ipv zelf (en even mooi berekenen dat een fee onder aan de streep goedkoper is dan het alternatief)
- taken die geen prio hebben laten liggen en aangegeven dat dat prima kan want XYZ.
- structureel naar jouw takenpakket kijken en in gesprek gaan wat jij nu er niet meer bij kunt hebben (en accepteren dat daarmee de taken die je graag doet voor nu verschuiven als je zelf geen concreet plan hebt)
- afhankelijk van het werk wat jij/je team doet, je teamleden of een uitblinker meer verantwoordelijkheid en dus moneys geven (want die dag van jou is toch 70% vergoed denk ik - dus kunnen ze leien)
- meer om hulp vragen en delegeren zodat het niet allemaal bij jou komt.
- bespreek in je team in hoeverre zij jouw aanwezigheid van 3 dagen nuttig achten en accepteer dat dat niet nodig is
als dat wel is - ga dan eens per week halve dag thuis werken, dan baken je toch wat af. Werk om de week een dag thuis etc.
Ohja - als je voor je verlof nog niet over salarisverhoging bent begonnen en daar geen directe consequentie aan wil hangen > dan zou ik die even laten rusten tot je meer ruimte in je hoofd hebt en de structuur hebt teruggevonden.
Groetjes iemand die werkt(e) met veel MKB chefkes (toch wel vaak mannen van middelbare leeftijd) 