Ik had zelf een indicatie gegeven van half augustus begin ik weer en dan wil ik tot januari maar de helft van m’n contracturen werken en daarna heb ik ook pas opvang.
Ik heb nu een collega die met verlof is en zij heeft hetzelfde gedaan en je hebt er als werkgever gewoon niet zoveel in te zeggen.
Dus nu kan je een indicatie geven maar als je eenmaal moeder bent en het voelt anders dan hebben ze het daar ook maar mee te doen. Waarbij ik trouwens niet zomaar eerder dan de afgesproken termijn zou starten en ook zodra je het gevoel hebt dat je je verlof wil verlengen het zsm aangeven. Dat vind ik ook wel vallen onder goed werknemerschap/collegialiteit. Hoe zij het doen met jouw vervanger is niet jouw zorg.
Ik heb uitgezocht hoe lang ik verlof kon krijgen en heb die datum laten vastleggen. Uiteindelijk kwam dat neer op precies 5 maanden na haar geboorte dus dat leek me toen wel OK.
Op zich is het wel logisch dat je werk ook wel enigszins wil weten waar ze aan toe zijn toch?
Je hebt een wettelijk zwangerschapsverlof en als je niet langer dan 40 weken zwanger bent, ga je normaal gesproken na die periode dus weer aan het werk. Als je langer ouderschapsverlof op wil nemen, zou ik er toch alvast over nadenken of je dat aansluitend of deels op wil nemen. En ja, dat is lastig als je niet weet hoe je jezelf tegen die tijd voelt.
Ik vind de opmerking van @Kusjessoldaat dat je werk het maar met je keuze te doen heeft wel heel star. Tenzij je een hele vreselijke werkgever/baan hebt, neem ik aan dat je die relatie ook graag prettig wil houden en dat werkt twee kanten op.
Ik heb bij mij op werk aangegeven wanneer ik denk dat ik terug wil komen, maar ook dat het afhankelijk is van veel factoren. We hebben bij mij op werk nu iemand aangenomen als mijn vervanger, die begint een maand voor ik met verlof ga en is er toch een maand nadat ik nu van plan ben terug te komen met het idee dat we het contract nog kunnen verlengen mocht ik langer weg blijven. En bewust gekozen voor een maand voor en en na, zodat we een goede overdracht kunnen doen.
@Kusjessoldaat @Monito @Calypso @Mrs.Fraser Bedankt voor jullie reacties!
Ik wil zeker niet nu alles open laten, maar al een ‘vaste’ datum prikken vind ik lastig te zeggen. En natuurlijk wil ik de relatie met mn werkgever goed houden, daarom wil ik het goed geregeld hebben. Maar wil het daarnaast ook goed regelen voor mezelf.![]()
Ik ga bespreken met HR of ik mijn ‘ongeveer’ startdatum kan doorgeven en dat we de definitieve datum prikken als ik bevallen ben. Nu weet ik dat dit helemaal niet gek is om te doen.
Nou ja een definitieve datum kan nu toch ook nog niet? Ik neem aan dat je nog niet weet wanneer je gaat bevallen en daar staat of valt het mee. En zeggen: ik wil als de baby er is bepalen of en hoeveel ouderschapsverlof ik opneem na mn verlof, helemaal geen gekke mededeling. Als jij contact opneemt als je baby 2 maanden oud is, is er nog genoeg tijd voor zowel jou als HR om dingen te regelen. Als je al iets afspreekt, zou ik adviseren om dat te doen. Verder te kijken als je baby 2 maanden is.
Goed advies, op de maanden na. Ervan uitgaande dat zwangerschapsverlof tot 2,5 maand na de geboorte ongeveer is, gaat daarna eventueel ouderschapsverlof in dat je opneemt. En dat moet je 2 maanden van te voren aanvragen (wettelijk gezien iig, wellicht is een werkgever eventueel flexibeler).
Vind het zelf ook weer zo’n puzzel ook, geen idee hoe alles gaat verlopen. Wist ik het maar. Dus het wordt voor mij ook een idee dat ik nu heb en geen in beton gegoten startdatum waarop ik terugkeer.
Maar ze moeten als werkgever dit ook doorgeven aan UWV en krijgen op basis daarvan een vergoeding. Daarnaast misschien ook iemand ter vervangning voor de capaciteit inschakelen etc.
Ik moest in ieder geval wel van te voren doorgeven wanneer ik terug kwam van verlof. Hoe en wat was dan wel aan mij, maar in ieder geval een datum. Was wel een enorme puzzel, ik wilde wat rustiger opbouwen maar dat is niet echt gelukt
wel een dag minder over een jaar verspreid.
Je hebt wel meer rechten zoals meer pauze en minder zware belasting ( los van kolfrecht etc) Als het je nou echt niet trekt mentaal of fysiek zijn er uiteraard weer andere regelingen of ombouwmanieren. Vond dat ergens wel een geruststelling want best een dingetje om weer te moeten gaan werken en die switch. Moederinstinct denkt dan echt wtf ga je doen, blijf aub bij je kind.
Maar aan UWV doorgeven kunnen ze sowieso pas doen als je bevallen bent, toch? Stel het kindje komt eerder/later verandert het nog. Ik vind het ook maar ingewikkeld. Maar goed we komen er vast wel uit
Vind het iig fijn om de ervaringen van anderen te lezen.
Op mijn werk moest ik mijn uitgerekende datum doorgeven en wanneer ik met verlof ging. Daar kwam dan automatisch een datum uit waarop het ‘gewone’ verlof afliep. En elke dag dat je later bevalt schuift die datum naar achteren. Dan heb je inderdaad nog de keuze hoeveel verlof je er nog bij wil en hoe je dat wil verspreiden. Voor de werkgever en ook voor mezelf vond ik het fijn om alles vantevoren af spreken. En natuurlijk kan dan later blijken dat het anders loopt, maar een werkgever moet ook ergens op kunnen anticiperen (vind ik).
Je bevallingsverlof eindigt 10 tot 12 weken na je uitgerekende datum, afhankelijk van wanneer je met verlof gaat. Dat kan eventueel een paar dagen schuiven als je later bevalt. Als je eerder bevalt veranderd er niets. In principe staat die datum dus redelijk vast.
Als je het verlof daarna nog wil aanvullen met ouderschapsverlof of vakantiedagen, dan kan dat natuurlijk. Maar dat moet je op zich wel tijdig doorgeven, anders zou een werkgever kunnen weigeren. Zij moeten immers een vervanger regelen, en die krijgt een tijdelijk contract met een einddatum. Dat kun je toch ook best van tevoren inschatten?
Mocht het echt allemaal niet gaan na je verlof omdat je niet in staat bent om te werken in verband met ziekte dan geldt dit natuurlijk niet. Maar dan wordt je ziek gemeld.
Nee ze zullen een wazo uitkering aanvragen icm je uitgerekende datum en jouw wens om 6-4 weken vooraf met verlof te gaan. Die datum wordt na een bevalling weer indien nodig bijgesteld. Betaald ouderschapsverlof vraag je volgens mij als werkgever pas aan nadat het is opgenomen, dus daarvoor heeft jouw werkgever deze info in elk geval nog niet nodig.
Wat ik heb gedaan: achter mijn huidige verlof plak ik een aantal maanden “extra” door inzetten ouderschapsverlof en vakantiedagen. Ik heb bij mijn werkgever aangegeven dat mijn plan is om t/m september thuis te zijn, tenzij het met niet bevalt (dan kom ik in de lucht). Er is nu een interim vervanger met een maand opzegtermijn, die in principe tot mijn aangegeven datum een opdracht heeft - maar evt dus eerder kan stoppen als ik toch eerder terug ben. Mocht ik nou toch een week of 2/3 later willen starten is er vast geen man overboord, want je kunt normaal immers ook met vakantie.
Ik zou je dus niet pinnen op “definitief”, vertel wat je ongeveer van plan bent. Dat lijkt me het meest eerlijke scenario. Je weet toch niet hoe het bevalt, hoe het loopt en/of wat moederschap met je doet. Als je HR of leidinggevende een specifieke datum willen, dan moeten ze die vooral prikken met de kennis die je nu hebt.
Dit klopt, osv kan pas na openemen worden aangevraagd bij UWV
Zijn er hier mensen die hun (tweede of derde etc.) kinderwens on hold hebben gezet omdat ze een nieuwe baan hebben? Ik heb per 1 juni een nieuwe baan, maar hebben eigenlijk ook een wens voor een tweede kindje eventueel dit jaar/volgend jaar. Maar het voelt nu opeens lullig ofzo? Terwijl ik eigenlijk ook niet een jaar zou willen wachten
of had ik dan toch niet voor die nieuwe baan moeten gaan en moeten we de keuze dan maar uitstellen (en tot wanneer dan?)
Misschien een stomme vraag hoor, maar ik was benieuwd hoe daar over gedacht wordt.
Ik ben deze maand begonnen bij een nieuwe baan en zit al bijna 3 jaar in een traject voor een tweede kindje. Niet dezelfde situatie maar ik ga dat echt niet on hold zetten. Heb dat ook eerlijk gezegd bij de sollicitatie (nogmaals: totaal andere situatie). Als man is dit niet eens een vraag dus vind persoonlijk dat wij ons daar ook niet mee bezig hoeven houden. Als je een vrouw in een bepaalde leeftijdsrange aanneemt weet je dat zwangerschap een reële optie is.
Nee echt niet uitstellen. Je weet niet hoe het leven loopt en je kinderwens is echt belangrijker dan werk. Als werkgever hoort het er ook gewoon bij dat je regelmatig iemand moet vervangen.
(Context: ik ben zelf leidinggevende en heb regelmatig vacatures)
Niet bewust uitgesteld, maar in praktijk wel. Was te druk met inwerken etc en ineens was er een jaar voorbij. Merk dat ik nu wel meer ‘druk’ voel voor mezelf dat ik weer zwanger wil zijn… dus geen advies, meer praktijk ervaring.
Ga voor die nieuwe baan! En ja misschien ben je dan al heel snel een paar maanden met zwangerschapsverlof maar c’est la vie. Vrouwen zijn vaak zoveel loyaler dan werkgevers ooit terug zouden zijn. Go for it!
Ik heb zwanger gesolliciteerd en ben aangenomen. Ik zou niets uitstellen, misschien ben je nog lang niet zwanger, misschien wel. Dat zie je dan wel en op je werk is dat iets wat er bij hoort.
Ik had ook gesolliciteerd toen we net begonnen met proberen. Ik kreeg de baan en het was met zwangerschap direct raak dus ik ben zwanger begonnen.
Was helemaal geen probleem want wat al eerder werd gezegd bedrijven weten ook dat dat kan gebeuren.