Werkende moeders

[Tubing]

Maar ze moeten als werkgever dit ook doorgeven aan UWV en krijgen op basis daarvan een vergoeding. Daarnaast misschien ook iemand ter vervangning voor de capaciteit inschakelen etc.
Ik moest in ieder geval wel van te voren doorgeven wanneer ik terug kwam van verlof. Hoe en wat was dan wel aan mij, maar in ieder geval een datum. Was wel een enorme puzzel, ik wilde wat rustiger opbouwen maar dat is niet echt gelukt wel een dag minder over een jaar verspreid.

Je hebt wel meer rechten zoals meer pauze en minder zware belasting ( los van kolfrecht etc) Als het je nou echt niet trekt mentaal of fysiek zijn er uiteraard weer andere regelingen of ombouwmanieren. Vond dat ergens wel een geruststelling want best een dingetje om weer te moeten gaan werken en die switch. Moederinstinct denkt dan echt wtf ga je doen, blijf aub bij je kind.

[Tumtum]

Maar aan UWV doorgeven kunnen ze sowieso pas doen als je bevallen bent, toch? Stel het kindje komt eerder/later verandert het nog. Ik vind het ook maar ingewikkeld. Maar goed we komen er vast wel uit Vind het iig fijn om de ervaringen van anderen te lezen.

[Pippa]

Op mijn werk moest ik mijn uitgerekende datum doorgeven en wanneer ik met verlof ging. Daar kwam dan automatisch een datum uit waarop het ‘gewone’ verlof afliep. En elke dag dat je later bevalt schuift die datum naar achteren. Dan heb je inderdaad nog de keuze hoeveel verlof je er nog bij wil en hoe je dat wil verspreiden. Voor de werkgever en ook voor mezelf vond ik het fijn om alles vantevoren af spreken. En natuurlijk kan dan later blijken dat het anders loopt, maar een werkgever moet ook ergens op kunnen anticiperen (vind ik).

[Lady90]

Je bevallingsverlof eindigt 10 tot 12 weken na je uitgerekende datum, afhankelijk van wanneer je met verlof gaat. Dat kan eventueel een paar dagen schuiven als je later bevalt. Als je eerder bevalt veranderd er niets. In principe staat die datum dus redelijk vast.
Als je het verlof daarna nog wil aanvullen met ouderschapsverlof of vakantiedagen, dan kan dat natuurlijk. Maar dat moet je op zich wel tijdig doorgeven, anders zou een werkgever kunnen weigeren. Zij moeten immers een vervanger regelen, en die krijgt een tijdelijk contract met een einddatum. Dat kun je toch ook best van tevoren inschatten?
Mocht het echt allemaal niet gaan na je verlof omdat je niet in staat bent om te werken in verband met ziekte dan geldt dit natuurlijk niet. Maar dan wordt je ziek gemeld.

[Henry]

Nee ze zullen een wazo uitkering aanvragen icm je uitgerekende datum en jouw wens om 6-4 weken vooraf met verlof te gaan. Die datum wordt na een bevalling weer indien nodig bijgesteld. Betaald ouderschapsverlof vraag je volgens mij als werkgever pas aan nadat het is opgenomen, dus daarvoor heeft jouw werkgever deze info in elk geval nog niet nodig.

Wat ik heb gedaan: achter mijn huidige verlof plak ik een aantal maanden “extra” door inzetten ouderschapsverlof en vakantiedagen. Ik heb bij mijn werkgever aangegeven dat mijn plan is om t/m september thuis te zijn, tenzij het met niet bevalt (dan kom ik in de lucht). Er is nu een interim vervanger met een maand opzegtermijn, die in principe tot mijn aangegeven datum een opdracht heeft - maar evt dus eerder kan stoppen als ik toch eerder terug ben. Mocht ik nou toch een week of 2/3 later willen starten is er vast geen man overboord, want je kunt normaal immers ook met vakantie.

Ik zou je dus niet pinnen op “definitief”, vertel wat je ongeveer van plan bent. Dat lijkt me het meest eerlijke scenario. Je weet toch niet hoe het bevalt, hoe het loopt en/of wat moederschap met je doet. Als je HR of leidinggevende een specifieke datum willen, dan moeten ze die vooral prikken met de kennis die je nu hebt.

[Mrs.Fraser]

@Henry

Betaald ouderschapsverlof vraag je volgens mij als werkgever pas aan nadat het is opgenomen

Dit klopt, osv kan pas na openemen worden aangevraagd bij UWV

[V.Kirby]

Zijn er hier mensen die hun (tweede of derde etc.) kinderwens on hold hebben gezet omdat ze een nieuwe baan hebben? Ik heb per 1 juni een nieuwe baan, maar hebben eigenlijk ook een wens voor een tweede kindje eventueel dit jaar/volgend jaar. Maar het voelt nu opeens lullig ofzo? Terwijl ik eigenlijk ook niet een jaar zou willen wachten of had ik dan toch niet voor die nieuwe baan moeten gaan en moeten we de keuze dan maar uitstellen (en tot wanneer dan?)

Misschien een stomme vraag hoor, maar ik was benieuwd hoe daar over gedacht wordt.

[Chesirecat]

Ik ben deze maand begonnen bij een nieuwe baan en zit al bijna 3 jaar in een traject voor een tweede kindje. Niet dezelfde situatie maar ik ga dat echt niet on hold zetten. Heb dat ook eerlijk gezegd bij de sollicitatie (nogmaals: totaal andere situatie). Als man is dit niet eens een vraag dus vind persoonlijk dat wij ons daar ook niet mee bezig hoeven houden. Als je een vrouw in een bepaalde leeftijdsrange aanneemt weet je dat zwangerschap een reële optie is.

[Geranium]

Nee echt niet uitstellen. Je weet niet hoe het leven loopt en je kinderwens is echt belangrijker dan werk. Als werkgever hoort het er ook gewoon bij dat je regelmatig iemand moet vervangen.

(Context: ik ben zelf leidinggevende en heb regelmatig vacatures)

[Miena]

Niet bewust uitgesteld, maar in praktijk wel. Was te druk met inwerken etc en ineens was er een jaar voorbij. Merk dat ik nu wel meer ‘druk’ voel voor mezelf dat ik weer zwanger wil zijn… dus geen advies, meer praktijk ervaring.

[Freedom]

Ga voor die nieuwe baan! En ja misschien ben je dan al heel snel een paar maanden met zwangerschapsverlof maar c’est la vie. Vrouwen zijn vaak zoveel loyaler dan werkgevers ooit terug zouden zijn. Go for it!

[lijnewiets]

Ik heb zwanger gesolliciteerd en ben aangenomen. Ik zou niets uitstellen, misschien ben je nog lang niet zwanger, misschien wel. Dat zie je dan wel en op je werk is dat iets wat er bij hoort.

[LaatMaar]

Ik had ook gesolliciteerd toen we net begonnen met proberen. Ik kreeg de baan en het was met zwangerschap direct raak dus ik ben zwanger begonnen.
Was helemaal geen probleem want wat al eerder werd gezegd bedrijven weten ook dat dat kan gebeuren.

[Calypso]

Ik zou nooit je wens af laten hangen van een baan, maar ik heb zelf helaas wel in de situatie gezeten dat ik bij een nieuwe baan snel zwanger raakte en daardoor mijn contract niet verlengd werd (inclusief de opmerking dat ik daar eigenlijk blij mee moest zijn want dan had ik lekker veel tijd om voor mijn kind te zorgen).

Alsnog zou ik het niet anders gedaan hebben, want voor zo’n werkgever wil je niet eens werken en gelukkig heb ik tijdens mijn verlof vrij snel een nieuwe (leuke) baan gevonden.

[Mrs.Fraser]

Wij waren bezig met onze kinderwens toen ik van baan wisselde en toen ik bij mijn nieuwe baan begon viel dat zo ongeveer samen met de start van ons fertiliteitstraject. Toen wat meer duidelijk was over het traject, ben ik wel direct open geweest naar mijn collega’s en manager hierover. Het heeft hierna nog ruim 1,5 jaar geduurd voor ik zwanger werd. Dus blij dat ik toen wel voor een nieuwe baan gegaan ben en ook mijn wens niet on hold gezet heb. Ik heb nu een contract dat vlak voor mijn verlof afloopt en heb vorige week de verlening getekend.

[Bospaadje]

Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was (eerste kindje) heb ik heel snel een nieuwe baan gezocht. Wilde betere voorwaarden en meer doorgroeimogelijkheden. Dit was gelukt, en heb toen pas laat (na 20 weken) verteld dat ik zwanger was. Had toen al een vast contract aangeboden gekregen. Voelde me wel heel lullig om het zo te doen, maar het was wel het beste voor mezelf. Mijn manager vond het daarentegen totaal niet erg en was blij voor mij. Scheelt misschien wel dat ze zelf een vrouw is en 4 kinderen heeft.

[Spatel]

Ik was net een maand aan het werk bij mijn nieuwe baan toen ik zwanger werd. Ik vond het daarna heel ongemakkelijk om te vertellen, maar er werd superfijn op gereageerd! Het hoort er voor werkgevers ook een beetje bij denk ik.

[matroos]

Ik zou zelf dan nog wel een paar maanden wachten met zwanger worden en pas in 2026 beginnen. Niet eens vanwege de werkgever, maar ik vind inwerken bij een nieuwe baan altijd best vermoeiend en veel van me vragen en ik zou mezelf dan ook goed neer willen zetten. Dat combineren met zwangerschapskwalen (mocht het vlot gaan) lijkt me heel vervelend. Als je eenmaal een beetje op je plek zit, is er daarna ook meer ruimte om te genieten van de zwangerschap.

[Fishing]

Ik zou wachten, maar niet omdat ik het niet vind kunnen om zwanger te zijn en met verlof te gaan maar omdat ik een nieuwe baan met de eerste trimester en later derde trimester kwalen niet trek denk ik haha. Er wordt toch effe wat meer effort verwacht, kost meer energie etc (zo ervaar ik dat dan).

Ik las hierboven: een man denkt hie niet eens aan. Maar dat is hier wel zo hoor. Met een nieuwe baan heb je toch hogere verwachtingen en je raakt wat opgebouwde privileges kwijt. Mijn man werkt nu 3 van de 4 dagen thuis bijvoorbeeld en dat is zoo relaxed. Maar van nieuwe medewerkers wordt echt wel verwacht dat ze meer op kantoor zijn (inwerken etc). Dus hij blijft waar hij is, omdat dit met een jong gezin echt heel prettig is dat hij om 17:15 beneden staat en niet pas om 18.30 en ook met de gebroken nachten etc de druk van een nieuwe baan effe niet hoeft.

Maar nogmaals; dus niet vanwege dat het lullig zou zijn tegenover een werkgever !

[Coco]

Beetje een late reactie maar ik werk volledig thuis zonder BSO.
Ik werk maandag, dinsdag en donderdag. Mijn oudste kinderen zitten dan tot 14:30 op school, die haal ik op en daarna zijn ze thuis terwijl ik verder werk. Mijn jongste van 1,5 zit overigens wel ‘gewoon’ een hele dag op de kdv.

Hier gaat het prima, ik probeer 's ochtends al het werk weg te krijgen waar ik me echt voor moet concentreren en 's middags doe ik een beetje de ad hoc werkzaamheden en mail etc. Ik zorg wel dat ik natuurlijk voor ze beschikbaar ben. Ik maak meestal gelijk wat te snacken en drinken voor ze en luister even naar ze. Moet zeggen dat het in de zomer veel makkelijker is want dan spelen ze toch de hele middag buiten.

Wat trouwens wel belangrijk is om te vermelden: mijn werkgever is hiervan op de hoogte en vind het prima. Ik heb dus nooit scheve gezichten als ik even niet opneem of wel en zeg dat ik even op het schoolplein sta en later terug bel. En ze kijken dus ook niet gek op als ze kinderen op de achtergrond horen praten of me ‘‘storen’’ tijdens het gesprek. Ik denk wel dat dit erg belangrijk is. Niet dat je STIL tegen ze staat te schreeuwen omdat je werkgever/manager ofzo belt. Je kan niet verwachten van jonge kinderen dat ze de hele tijd op hun tenen lopen omdat jij moet werken. Ik denk dat dat geen houdbare situatie is.