Dit idd. En vaak helpt dingen roepen als “Pardon?” Of “Wat bedoel je daarmee” ook omdat ze zich dan moeten nadenken over wat ze hebben gezegd.
3 likes
Zij vroegen laatst naar inclusieve kinderboeken! Hebben er ook een highlight over gemaakt.
4 likes
Ik ben fan van:
- Julian is een Zeemeermin
- Samen hier (heel leuk voor een/tweejarigen vanwege de uitgebreide illustraties van mensen, dieren, voorwerpen)
- Waar is mijn Noedelsoep?
- Gewoon zoals je bent
Ik heb trouwens laatst ook hard gelachen om De Neehoorn (gaat over een chagrijnige eenhoorn). Maar die is meer voor 4+. Is een boek met vrij veel tekst.
5 likes
Haha, ja, De Neehoorn is leuk 
.
“Heb jij misschien olifant gezien?” is ook een aanrader (jongetje van kleur in de hoofdrol).
Voor meer ideeën zijn @inclusievekinderboekenclub, @cargoconfetti en @deklasvaneva wel leuk om op Instagram te volgen.
(Ik zie dat @Trivia al iets besteld heeft, maar misschien kan het voor anderen nog interessant zijn.)
4 likes
De Neehoorn is hier ook een succes, wel uit moeten leggen dat je niet zomaar ‘kus m’n kont’ kunt zeggen tegen iedereen haha
Wij hebben:
Ada Dapper wetenschapper (wel voor wat oudere kinderen)
Samen hier
Allemaal gezinnen
Koning en Koning
2 likes
Ik weet niet of het hier past, maar ik word er soms zo moe van om telkens naar mijn origine gevraagd te worden zoals nu ook op stage.
Oké, het wordt misschien gevraagd vanuit interesse maar als je al die keren bij elkaar optelt dat er daarnaar gevraagd wordt, bah. Ik voel me dan altijd zo op de feiten geduwd dat ik toch nog altijd ‘de andere’ zal blijven. Meer mensen die dit gevoel herkennen?
10 likes
Oh ja hoor. Heel vaak in de zorg. Zelf mijn eigen patiënten vinden m’n afkomst belangrijker dan welke puffer ik heb voorschrijf. Maakt niet uit hoe goed je ook best doet. Hoe perfect Nederlands je spreekt. Hoe ambitieus je ook bent. Toch blijft de vraag “waar kom je vandaan? Nee ik bedoel waar kom je echt vandaan?” Altijd erg pijnlijk. Alsof je er nooit echt bijhoort. Zelfs als ik zeg dat ik een geboren en getogen rotterdammer ben moet ik mij toch soort van verantwoorden. Kijk als men gewoon vraagt uit welk land komen je ouders, zou ik er geen moeite mee hebben. Dan blijft er namelijk voor mij nog ruimte over. Nu word je meteen in een hoek gedrukt, qua gevoel.
9 likes
Ja, ik merk ook dat de mannelijke pt er veel sneller naar zullen vragen dan de vrouwelijke. Ook als het een van de eerste vragen is die mij gesteld wordt, dan staat die persoon meteen een trapje lager qua likeability bij mij. Misschien erg, maar ik vind het ook ergens onbeleefder dan als ze die vraag pas stellen na enkele keren een gesprek te hebben.
2 likes
Ik stoor me er dus echt aan dat mijn vriendinnen foto’s waarop ik slecht zichtbaar sta delen. Ik ben de enige niet witte persoon in de jaarclub (vraag me niet wat ik bij een studentenvereniging te zoeken had) en het is inmiddels overduidelijk dat ik niet in een donkere ruimte of in het donker op de foto kan zonder serieuze flits. Ik word dan een schim met tanden. Daar wordt vervolgens A. Om gelachen en B. Die worden dan gewoon op insta gezet alsof er van zo’n avond niet gewoon een leukere foto is. Ben bijna in staat om het gewoon allemaal te gaan rapporteren.
13 likes
Hè wat rot. Heb je dit wel eens tegen ze gezegd?
2 likes
Jup, vaak ook, meestal terloops, maar nooit heel serieus omdat ik er ook weer niet een heel ding van wil maken.
2 likes
Ah ja dat snap ik. Heel naar dat ze het niet gewoon oppikken en ermee stoppen.
1 like
Ik zou het rapporteren hoor. Zeker als je het meerdere keren hebt aangegeven. Als ze zelf niet inzien of willen begrijpen dat het voor jou niet leuk is. Dan maar zo!
2 likes
Ik werd net in de trein gediscrimineerd. Er kwamen 2 jongens voor me zitten, zelf van niet-westerse afkomst/ arabisch die meteen nihao begonnen te roepen en de chinese cultuur en taal belachelijk maakten. Ik hoorde het pas toen ik m’n muziek zachter zette. Ik verstijfde en durfde er niks van te zeggen, en mede treinreizigers negeerden het gewoon. Dat vind ik zo verdrietig en ik voelde me machteloos in mijn eentje. Ze praatten super hard, bijna schreeuwend en riepen ook allerlei kreten in hun eigen taal. Ik begrijp niet hoe mensen die zich zelf gediscrimineerd voelen in Nederland zo kunnen doen.
2 likes
Wat ontzettend rot dat je dit mee hebt moeten maken. Je zou denken dat sommige mensen beter moeten weten, bah. Knuffel voor jou 
3 likes
Dit soort onzin. We weten dus allemaal wat er gebeurd is, dat het racistisch was, maar in Den Haag keuvelen ze over of ze dat formeel willen uitspreken omdat dat dan afstraalt op de hele belastingdienst. Alsof dat niet allang gebeurd is.
13 likes
Valt me tegen dat hij nog geen serieuze positie binnen de overheid heeft gekregen. Voorlichter bij de belastingdienst ofzo
2 likes
Ik ben ook bang dat het meisje uit Oekraïne niet beter weet. Toen ik in Kiev was ben ik me echt rotgeschrokken van wat daar allemaal gebeurde. Groepen jongeren (voornamelijk skinheads) die door de stad marcheren en constant de Hitler-groet doen. Bij een sportwedstrijd was één persoon van kleur en die werd ook constant uitgescholden (inclusief weer dezelfde groet). Ik was daar met een vriendin (half Antilliaans) en er waren bijvoorbeeld ook veel taxichauffeurs die haar niet mee wilde nemen.
Lastig om haar duidelijk te maken dat dit echt niet oké is. Is er wellicht een tolk in de buurt die met haar en haar ouders hierover in gesprek kan gaan?
1 like
Probeer wel een beetje uit te leggen dat wat zij doet niet oke is. Maar niet dat zij een slecht kind is. En vertel daarbij ook waarom het verkeerd is enzo.