Ik denk dat het een kwestie is van zowel onverschilligheid als bijvoorbeeld de omgeving waarin je opgroeit, je geletterdheid, opleidingsniveau etc.
Mijn ouders komen beide uit een ouderwets christelijk gezin, waarbij echt serieus m’n hele familie racistisch is. Dat is ten minste hoe ik het noem. M’n donkere vriend noemt het onwetendheid. En ik denk dat hij gelijk heeft. Ze doen het vaak niet expres, maar ze weten ook gewoon niet beter. M’n ouders zijn dan nog het minst racistisch, zeker gezien hun donkere schoonzoon, dat heeft hun wel wat laten inzien. Als ik dat niet gehad had, had ik zelf ook geen echt donkere mensen gekend (of nou ja, misschien via studie, dat zou kunnen. Maar serieus niet uit het dorp of omgeving). En dus mijn ouders of familie al helemaal niet.
Nog steeds maakt het me boos en erger ik me eraan, maar als ik dan bedenk ‘ze weten niet beter’ en ik probeer ze zo af en toe toe te lichten waarvoor we staan (anti racisme, anti zwarte piet etc), dan krijgen ze weer nieuwe informatie mee en helpt dat wellicht. Al gaat het langzaam, het is iets.
En heel typerend misschien: ze kijken SBS6, luisteren naar RadioNL, kennen geen buitenlanders (behalve die waar ze Chinees halen), zijn reformatorisch opgevoed (zijn ze zelf niet), hele familie is racistisch/onwetend, niet of geen hoge opleiding, wonen in klein dorpje, komen amper buiten het dorp etc. Dan denk ik ook weleens: ja YoMrWhite, wat verwacht je hier dan ook verder van? Dat ze super links zijn, vegan eten, pro kozp zijn etc, dat is gewoon een stap te ver binnen x aantal jaar. Elke stap is er 1, maar vind mezelf dat tegelijkertijd ook moeilijk voor te houden. Want inderdaad: lees je in! Maar zo gaat het gewoon in praktijk niet altijd.
Toevoeging: ik hoop dat wij de generatie zijn van kozp, vegetarisch of vegan eten, klimaatverbetering etc. Iedere generatie gaat het hopelijk wat beter en krijgt men nieuwe inzichten. M’n moeder rookte tijdens de zwangerschap, ik zeg maar wat. Dat doe je nu toch minder snel.