Kwam zojuist deze tegen
Ik denk dat je nu twee dingen door elkaar haalt want ik heb nooit gezegd dat ik geen kleur zie. Ik vind het gewoon niet prettig om iemand te reduceren tot zijn of haar huidskleur (of afkomst overigens) als ik iemand in een gesprek moet omschrijven waarin dat totaal niet ter zake doet.
Daarbij moet je eens nagaan hoe vaak je naar iemand refereert als iets als: âMarieke, dat witte meisje van marketing.â Nauwelijks denk ik.
Ik pas toevallig net mijn bericht aan.
Ja precies dit gesprek had ik laatst ook. Ik probeer beschrijvingen voortaan ook te doen door te refereren aan (zit)plaats, een kledingstuk of haarkleur omdat het mij opviel dat ik, en anderen, nooit huidskleur noemen als het om witte mensen gaat. Sinds ik mij daar bewust van ben, probeer ik dit dus ook toe te passen. En ik probeer dit ook anderen bij te brengen zodat het niet meer gaat om Bob de zwarte man maar gewoon om Bob met het blauwe shirt of Truus die op de hoek bij het raam zit.
Over de huidskleuren ik ben zelf bruin en ik zou mezelf als getint of bruin beschrijven. Als iemand mij zwart of donker noemt dan voel ik mij daar niet prettig bij. Niet omdat er iets mis is met zwart of donker maar ik vind het zelf een nare omschrijving. Mijn familie is behoorlijk gemixt en we hebben alle huidskleuren in de familie maar ik zou iedereen als wit of bruin omschrijven.
Maar het verschilt dus heel erg per persoon als POC waar diegene zich prettig bij voelt.
Ik benoem eigenlijk nooit iemands huidskleur maar inderdaad meer een beschrijving; foefje is het meisje met de krullen. Of marieke is het meisje met rode shirt. Of iets uitgebreider wel aan iemands haar kleur of type haar (bijv krullen of met de blonde krullen of met de vlechtjes) maar dat is meer als er bijv 3 meisjes met een zelfde kleur shirt staan.
Edit; na het getypt te hebben ging ik nadenken over zwart/donker. In mijn omgeving heb ik dat vaak in een negatieve vorm gehoord als hey kijk die zwarte daar. Of zij/hij is echt zwart. Of na een vakantie/ff lekker in de zon zooo jij bent zwart/donker geworden (terwijl ik dan denk ah mijn huid heeft een lekkere gloed)
Maar je beschrijft iemand om het aantal opties dichtbij 1 te brengen voor degene die moet âradenâ. Als 1 op de 8 mensen in Nederland een niet-witte huidskleur heeft, is dat dus in veel gevallen handiger om iemand te omschrijven dat âdie blankeâ.
Ik heb een paar maanden in India gewerkt en was daar de enige blanke op de afdeling. Dan vind ik het logisch dat ze niet moeilijk gaan doen over wat ik die dag aanheb of hoe lang ik ben, maar dat ze gewoon âthe only white person thereâ zeggen als iemand mij moest hebben.
Het is toch niet ineens alsof je huidskleur geen eigenschap meer van je is? Het moet alleen geen invloed hebben op je leven.
Heb hier denk ik nog niet eerder gepost, maar lees wel veel mee, vooral de afgelopen paar weken. En ik besef eigenlijk de laatste tijd pas hoe naĂŻef en hypocriet ik (en mijn omgeving) ben geweest over racisme en white privilege.
Merk wel dat ik het nog lastig vind om andere mensen aan te spreken. Meestal ga ik lastige gesprekken uit de weg. Voorheen ontvolgde ik mensen gewoon als ze racistische posts deelden. Maar besef me nu dat een veilige bubbel creëren waarin je je prettig voelt ook typisch white privilege is en dat het juist belangrijk is om het gesprek aan te gaan. Vind dat op social media wel spannend, dus heb ik het eerst in de privésfeer geprobeerd. Dat heeft tot een heftige discussie geleid met mijn moeder, maar heb wel het idee dat het iets teweeg heeft gebracht bij haar.
Ik denk zelf dat je dat per persoon moet blijven vragen.
Net zoals je aan een genderneutraal persoon zou vragen hoe wil jij t liefst genoemt worden hij/zij of hun. Voor jou is het maar een kleine aanpassing om ipv zwart , donker te gebruiken of andersom. En iedereen zal bij elk woord een ander gevoel hebben.
Ik ben eigenlijk op zoek naar goede kinderboeken. Over dit onderwerp of iig met diversiteit op de goede manier, maar vind het lastig wat te vinden. Hebben jullie tips?
Hebben jullie tips voor podcasts mbt dit onderwerp? Ik wil me erg graag in het onderwerp verdiepen maar merk dat ik luisteren als het om bepaalde topics gaat fijner vind. Het liefst in het Nederlands maar alle tips zijn welkom.
Het boek Tori van Brian Elstak ; https://www.trouw.nl/cultuur-media/in-kinderboeken-is-het-zoeken-naar-zwarte-hoofdpersonen-brian-elstak-brengt-daar-verandering-in~b0933ee9/ het gaat niet over racisme maar is een wel een boek met niet enkel witte hoofdpersonages, dus eigenlijk een kinderboek zoals het zou moeten zijn. Hij is sowieso een toffe illustrator en heeft ook clips voor Zwart Licht geĂŻllustreerd en illustraties gemaakt voor het boek âFranklin een Nederlands bevrijdings verhaalâ (weet niet wat de leeftijdsgroep is waarboor je boeken zoekt, maar anders is dit ook een aanrader. Het boek heeft enorm veel plaatjes namelijk en niet heel veel tekst)
@Solee
https://www.dipsaus.org/ en https://www.dagennacht.nl/serie/fufu-dadels/ en de nieuwe aflevering van boos met Clarice Gargard
Voor de mensen in dit topic die uitleg en tips hebben gegeven over boeken/artikelen/websites met betrekking tot white privilege en racisme: bedankt! Ik heb veel te leren over dit onderwerp en heb nu een hoop op mijn leeslijst staan, te beginnen met: Hallo witte mensen. Verder lees ik hier mee, maar ik wilde toch even bedanken.
Ik krijg steeds op youtube het kanaal van die man jensen aangeboden, wat een naar mannetje die alleen maar angst wil verspreiden. De comments zijn ook weer een goede rede om door te gaan.
Gellukig ken ik niemand die zo kortzichtig denkt zoals de mensen is de comments maar het lijkt me heel moeilijk om met hun over dit soort dingen te praten.
Dit topic helpt wel echt in goed dingen (in het Nederlands) te verwoorden zodat als je ooit het nodig hebt je mening kan uitleggen
Bedankt. Helaas zijn de boeken daar ook grotendeels Engels. Boeken met donkere hoofdpersonen hebben we al. Ik ben echt op zoek naar boeken waarin racisme / wp besproken wordt.
Zijn helaas lastig te vinden.
Ik word echt niet goed van de opmerkingen die mijn broer maakt. Het is zooo frustrerend dat iemand je gewoon niet WIL horen. Wat ik ook aandraagt, welke argumenten ik ook geef, het lijkt wel als iemand niet voor een ander perspectief wil openstaan. Dovemansoren. Dan kan je hem van alles uitleggen, met artikelen komen en dan maakt hij er weer iets totaal anders van. Je hebt allerlei boeken over racisme en podcasts ed maar dan heb ik het idee dat dat alleen aanspreekt bij mensen die al wat weten van het onderwerp en ten positieve willen veranderen. âTegenstandersâ zijn niet geĂŻnteresseerd om die te gaan lezen/luisteren. Zeggen wat beters te doen te hebben, wat leukers te willen kijken. Willen zich niet informeren.
Ik vind nu dat ik me moet blijven uitspreken, maar het is zo verdomde frustrerend.
Het is ook echt lastig om liefde voor zo iemand te voelen, terwijl het is familie. Doet me echt pijn hoe hij het allemaal ziet.
En dan zijn we opgegroeid door een linkse activistische moeder, snap echt niet waar hij al die rechtse populistische dingen vandaan heeft. Ja van zijn schoonfamilie en het dorp waar we vandaan komen maar toch, het is niet dat wij dat als kind, wanneer je gevormd wordt, hebben aangeleerd van huis uit.
Als iemand die hoogopgeleid is al zulke dingen zegt, dan vraag ik me af wat er van Nederland moet komen. En zijn kind
Ik snap dat deze frustratie niks is vergeleken met waar andere mensen mee moeten dealen en ik mijn broer kan negeren en ik dan vrolijk kan verder gaan met mijn dagelijkse leven, maar toch. Ik zit me heel erg op te winden en kan het niet loslaten. Bij vriendinnen denk ik ook zo vaak âjullie begrijpen het nietâ, wat de lol weg maakt om met ze om te gaan eerlijk gezegd.
Nouja, weet niet zo goed hoe ik dit moet loslaten dus. Die frustratie richting anderen en hun onbegrip.
OkĂ© dan ga ik toch een bericht sturen. Zij zijn het tijdschrift en dus vragende partij van de modellen. Wat betreft het aanbod als er nu 10 donkere modellen zijn in BelgiĂ« dan ik wil die ook alle 10 zien en niet in een âBlack is weer helemaal hip-issueâ maar ook zoals de witte modellen.
Ik heb 1619 geluisterd en die maakte wel indruk op me. Is wel engels, maar makkelijk te volgen. Damn, Honey komt ook met een nieuwe aflevering hierover!
Toevallig wordt dit ook besproken in de nieuwe podcast van Damn Honey waarin Sylvana Simons te gast is. Ben pas halverwege maar iemand had ook post ingestuurd met deze sitauatie/vraag.
Ze zeggen daarin: âprobeer iemand te inspireren maar niet veranderen. Want van dat gevecht word je doodmoe.â Uiteraard kan Sylvana dat veel beter verwoorden dan ik.
Dit vind ik altijd zoân dom argument. Ik ga ook liever het terras op maar tijd kan je maken. Een podcast kan je in de auto of op de fiets luisteren en een mens heeft echt wel een kwartiertje per dag over.
Edit:
We hoeven het onszelf ook niet te moeilijk maken en direct uren lang te lezen, kijken of luisteren toch? Ik ben toevallig in een ander boek bezig en ik weet dat als ik dat uren achter elkaar lees er niets blijft hangen dus lees ik max 20 bladzijden per keer.
Ah, ik vind Damn Honey altijd fijn om te luisteren dus die ga ik in de gaten houden.
Ok het was niet zo letterlijk. Maar het gaat om de onwil. Als iemand niet geĂŻnteresseerd is, krijg je ze vaak niet mee.
Ik heb nu gefantaseerd over dat ik met een vriendin zit en zeg âen nu gaan we dit kijken/lezen en pas opstaan als we er een gesprek over hebben gevoerdâ. En in mijn gedachten is zij dan overtuigd en snapt ze waar het probleem zit en waardoor verandering nodig is.