Ik denk dat dit wel laat zien dat de discussie op sommige punten is doorgeslagen. En dat dit dus juist het hele debat geen goed doet omdat er dan zo snel gedacht wordt dat alles hierom heen is doorgeslagen.
En dat is zo zonde wat het onderwerp is veel te belangrijk.
Ik kreeg een beetje een soort hyena gevoel, met een hele groep een kleine groep aanvallen en wat zij ook doen, ze doen het nooit goed. Nu hebben ze ook zelf wel een beeld gecreëerd door zichzelf heel er als inclusief en veilig te presenteren. Maar door en nu zo boven op te hakken, dat helpt dan toch niemand? En hoezo moet het barpersoneel inspraak alleen op grond van hun kleur? (Als ik het goed heb onthouden). Als je goede ideeën hebt dan moet je mee praten en het is zeker belangrijk als mensen van kleur dat doet (of andere minderheidsgroepen) omdat zij er met een andere blik naar kijken. Maar het kan toch niet zo zij dat alleen de kleur van iemand bepalend is met bepalen wat belangrijk is wat iemand zegt, de inhoud telt zeker ook mee. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat het allemaal perfect hoeft te zijn. Dat is soms het moeilijke aan dit debat, het is ontzettend spitsroeden lopen. En ik weet dat mensen van kleur dat altijd moeten doen maar dat lijkt me van beide kanten geen goede bodem voor een gesprek over hoe we dit samen kunnen veranderen.
De mevrouw in kwestie zal er wel bewust voor gekozen om het op deze manier bespreekbaar te maken.
Maar dat hoeft dan toch niet te betekenen dat dit de meest effectieve of eerlijke manier is om dit bespreekbaar te maken? Dat ze hier bewust een keuze in heeft gemaakt zegt nog niets over hoe juist die keuze is.
Dat zei ik ook niet toch.
Maar dit is tone policing.
Dat zei je niet maar door het op deze manier te zeggen impliceer je dat wel.
Nee want dit gaat niet om de toon, het gaat om de inhoud van wat ze zeggen. Dat het bestuur dus te wit is en ze daarom gecanceld worden.
Nee dat impliceer ik niet. Ik zeg alleen dat zij (ik neem aan een donkere vrouw) ervoor kiest om het op deze manier aan te kaarten. Dat is haar goed recht, luister naar wat ze zegt en niet op welke manier of welk moment het gezegd wordt.
Tone policing.
(En behoorlijk gênant)
Nou ik ben het hier dan weer niet helemaal mee eens. Het zou misschien inderdaad slim zijn om een tactiek te gebruiken die de witte mens niet te veel aanvalt, maar ik vind ook niet dat de gekleurde mensen zich maar in allerlei bochten moet wringen zodat de boodschap aankomt bij de witte mensen. Bedoel, de tijd van zachtaardigheid hebben we nu wel gehad en daar heeft de witte mens weinig gebruik van gemaakt. Dat de toon nu wat harder wordt daar heb ik alle begrip voor.
Maar in deze zaak gaat het maar juist niet om de toon, maar echt om de inhoud van de boodschap die gebracht wordt. En die vind ik doorslaan.
Dit is inderdaad wel tone policing ja
Ik volg een Belgische politica (Celia Ledoux) op insta. Die dit probleem ook onlangs heeft aangekaart. Hoe je als vrouw met een linkser gedachtengoed op de sociale media enorm aangevallen wordt. Echt abnormaal hard in vergelijking met wat er gezegd wordt. En dat het echt trollenlegers zijn die dit doen. Waarschijnlijk zitten er niet altijd echte mensen achter het account.
Heel jammer dat er daardoor heel wat vrouwen beslissen ( zeer begrijpelijk wel) om niet meer hun mening te laten horen.
O ik wist inderdaad niet dat dit ook een probleem was bij vrouwen met een rechts gedachtengoed. Volgens mij krijgen zij wel minder te maken met echt een trollenleger dat bewust gestuurd wordt? Geen idee hoor.
Het blijft wel een typisch probleem voor vrouwen dat ze afgerekend worden op hun uiterlijk.
Dit is idd heel anders dan wat ik aan de hand van de eerste berichten verwacht had
Dank je wel voor de input. Ik heb geprobeerd een deel van de livestream te beluisteren omdat ik graag extra achtergrond wilde op dit artikel. Maar die was zo slecht te verstaan en ik denk ook dat dit niet echt een juist middel hiervoor was. Wel een gesprek maar zonder podcast/livestream. Veel mensen waren nauwelijks te verstaan en er was zoveel begrijpelijke emoties. Heel erg jammer dat als de volkskrant het dan zo opschrijft. Het ingewikkelde is ook, de samenleving is niet eerlijk, voor niemand. En nu zeer terecht racisme wordt aangepakt wordt nog meer duidelijk hoe alles met elkaar samenhangt. Geen idee hoe we dat ooit goed krijgen maar we moeten het maar wel proberen.
Er is nu een lezing bezig vanuit BIJ1 met oa Gloria Wekker over witte onschuld en wit bondgenootschap ; https://www.youtube.com/watch?v=U5kDEGW4thM
Is de juiste vertaling voor ‘person of colour’, ‘mensen van kleur’? Ik wil er even zeker van zijn.
Ik vond dit artikel heel erg bijzonder om te lezen. Empathie werkt zo goed om de kloof kleiner te maken en tegelijkertijd ook heel moeilijk om te doen.
Hoe gaan jullie om met familieleden die (keer op keer) uitgesproken racistische uitspraken doen? Ik had gisteren weer eens een “gezellige” familieverjaardag met mijn (helemaal witte) familie waarbij aan het eind van de avond iemand zo nodig het n woord moest droppen en over zwarte piet begon. Overigens hebben geen van mijn familieleden vrienden met een niet-Nederlandse achtergrond en ik word echt gallisch van die “lekker onder elkaar allerlei racistische drek spuien”-wending die het elke keer neemt. Alle clichés kwamen daarna voorbij: tone policing, Akwasi, “ze pakken ons alles af”, “ze veranderen de Koran ook niet voor mij als ik het er niet mee eens ben”, “kinderen zien geen kleur”, enzovoort.
Ik vind het zo ontzettend deprimerend dat ik in mijn familie de enige uitgesproken anti-racist ben. Aan de ene kant denk ik: als een gek op straat wat in je gezicht raaskalt over zwarte piet ga je daar ook niet mee in discussie. Aan de andere kant denk ik dat sommige familieleden het ook wel echt leuk vinden om mij uit de tent te lokken, maar gisteren sloeg de sfeer heel erg om toen ik zei dat als mijn familieleden dezelfde levenservaringen hadden gehad als ik ze misschien ook wel uitgesproken anti-racistisch waren geworden. Daarmee doelde ik vooral op dat ik lang voor mensenrechtenorganisaties heb gewerkt. Maar het gesprek werd toen wel echt grimmig en ik werd arrogant genoemd. Ik vind het echt ontluisterend elke keer en ik merk dat ik toch best wel teleurgesteld ben als ik mijn familie weer op deze manier heb mogen ervaren, en ik heb nu echt weer voor een halfjaar mijn buik vol ervan. Het gaat helaas ook niet om één gekke oom of zo, maar echt mijn directe familieleden. Hoe gaan jullie hiermee om?