Maar de vrijheid van meningsuiting van de een moet geen stok zijn om de ander mee te slaan. Die meningsuiting moet beargumenteerd zijn en een compleet beeld schetsen. Als je een spotprent laat zien met een terrorist die gekleed gaat als een moslim onder het mom van ‘alles wordt beschimpt en belachelijk gemaakt’, laat dan ook spotprenten zien die bewijzen dat alles belachelijk gemaakt wordt. Probeer dat niet te onderwijzen met zo’n eenzijdig beeld dat al zo uitgekauwd is en de dagelijkse realiteit voor leerlingen in die klas is (en door het slechts aan de muur te hangen zonder bijgaande les of context)
ja helemaal mee eens!
Ik ben het helemaal met je eens @Pierlala, dat de pen sterker moet zijn/is dan het zwaard. Alleen hoe ik het zie draagt die spotprent op deze manier eerder bij aan “het zwaard” jegens de positie van moslims in onze samenleving, dan aan de strijd van de pen tegen terrorisme.
Ik ben het met je eens dat dat niet de bedoeling is. Ik neem ook heel duidelijk afstand van deze vergelijking. Ik zal dat nog een keer doen. Moslims zijn niet gelijk aan terroristen.
In dit specifieke geval waarbij het om een spotprent over de aanslag op Charlie Hebdo betreft, waren het natuurlijk terroristen die dit in de naam van de islam deden.
Dit is wat de tekenaar er zelf over zegt.
Maar spotprenten worden overal van gemaakt, het idee is dat een spotprent maatschappelijke kritiek levert, dat kan over alle mogelijke onderwerpen. Er zijn ook zo veel spotprenten gemaakt over Anders Breivik, Geert Wilders bijvoorbeeld.
Maar die hingen niet in dit lokaal, naast die van Bertrams.
Staat het wel vast dat dit de enige (spot)prent in het lokaal was?
Ik ben het grotendeels eens met wat hierboven wordt gezegd, alleen hoe is dit precies - “het continu laten hangen” - op een grote middelbare school relevant?
Je hebt geen vaste plek hier. Tuurlijk heb je een vak hoogstwaarschijnlijk meerdere jaren achter elkaar, maar er is toch een grote omloop, verschillende lichtingen, je bent vaak maar 2uur (Max 3u?) per week bij maatschappijleer. Ik weet ook niet of dat vak vanaf jaar 1 t/ 5havo of 6vwo (vlg mij heeft Emmaus deze 2 richtingen), en werd dit missch wel door meerdere vakken/leraren gedeeld?
Was het minder erg als het er maar 1 jaar, het afgelopen jaar alleen had gehangen?
Werd hij er eerder op aangesproken of werd dit weer mede relevant nav gebeurtenissen in Frankrijk?
Ik ben zelf docent en zou niet zo’n spotprent ophangen in mijn lokaal. Ik denk dat dat in principe wel genoeg zegt. Dat je de vrijheid hebt om zoiets op te hangen, wil naar mijn mening niet zeggen dat je het ook moet doen.
Ik zou het overigens een ander verhaal vinden als je als docent zo’n spotprent toont in een les en daarvoor moet onderduiken. Ik denk dat men daarvoor bang is - “je mag ook niks meer laten zien” - en ikzelf eerlijk gezegd ook. Ik zou het vreselijk vinden als een collega (of ikzelf) werd bedreigd om het tonen van een spotprent. In bovenstaande discussie wordt steeds (terecht, vind ik) meegewogen dat de spotprent al vijf jaar in dat lokaal hing zonder enige context alleen er zijn heus wel gelovige mensen voor wie het tonen als beledigend wordt ervaren. Daardoor snap ik de felle reacties vanuit de overheid en het onderwijs anderzijds weer wel.
Autonomie is zeer belangrijk binnen het beroep als docent en inhoudelijk is de consensus dat het de taak van de docent is om de leerling en/of student voor te bereiden op de maatschappij. Het niet kunnen tonen van een spotprent staat die invalshoeken volgens mij per definitie in de weg. De hier besproken theorie dat die spotprent daar vijf jaar lang contextloos hing staat alleen de autonomie van de docent in de weg. Maar dan vind ik het argument dat een docent empathie moet kunnen opbrengen voor zijn leerlingen en/of studenten veel zwaarwegender.
Als een collega van mij zo’n prent had hangen zou ik daar zelf waarschijnlijk mijn vragen bij hebben. Ook een serie aan prenten over verschillende geloven hoort wat mij betreft niet permanent thuis aan de muren van een (veilig) lokaal. Het lastige aan het onderwijs is dan wel weer dat deze vragen niet altijd hardop worden gesteld. Maar dat is meer een verhaal voor het onderwijstopic misschien.
@anon64253405 Ik snap je bezwaar tegen de term poc. Ben het op een bepaald vlak zelfs met je eens: we praten niet over dezelfde groepen, met dezelfde achtergronden en dezelfde maatschappelijke problematieken, dus dat moet niet over een kam geschoren worden. Anderzijds ben ik niet tegen het gebruik van de term poc, mits deze correct gebruikt wordt.
Zelf gebruik ik poc in situaties waarin ik denk dat bovenstaande groepen dezelfde ervaringen delen. Als ik bijvoorbeeld spreek over racisme in de samenleving gebruik ik de term poc. Ik denk namelijk dat iedereen die zichtbaar niet etnisch nederlander is, tegen racisme aan kan lopen en dag dat grotendeels problemen van dezelfde orde zijn. Dat betekent niet dat dat racisme zich hetzelfde uit. Een collega met een totaal andere etnisch achtergrond, ervaart misschien racisme in her dagelijks leven omdat men het nodig vindt om afkomst te benadrukken om haar te zieken, maar ondervindt niet het structurele racisme waar ik als zwarte vrouw onder leidt, omdat de vooroordelen en stereotypen waarop mijn behandeling gebaseerd is, voor haar land van herkomst veel positiever zijn.
In situaties waarvan ik denk dat een bepaald fenomeen specifiek getarget is op een bepaalde groep. Gebruik ik de termen waarvan ik denk dat ze daarbij passen: denk aan islamofobie, anti zwart racisme etc. In de situatie van afgelopen weekend denk ik inderdaad dat het sterk is om te benadrukken dat het hier om anti-zwart racisme gaat. Het angry black woman stereotype en de daarmee gepaard gaande microagressies, uiten zich immers vooral tegenover zwarte vrouwen.
Dat waren mijn two cents. Ik zie echter niet in waarom men zo sterk tegen de term poc is dat het relevant is om tijdens het aankaarten van een probleem, tegen die term te ageren. Ik snap een genuanceerd bezwaar echt wel, maar in een discussie die gaat over het aankaarten van racisme, vind ik discussie over gebruikte terminologie echt ondermijnend aan het gesprek.
Wilde zeggen dat ik zojuist je uitgebreide verhaal las, en dit mij aan het denken heeft gezet. Als half zwart half wit persoon, definieer ik mij ook als POC. Je hebt absoluut een punt met de voorbeelden die je aanhaalt en ga er voor mezelf over nadenken of ik deze term wil blijven gebruiken.
Dankjewel voor het delen.
@anon64253405, heb jouw post gelezen in het andere topic. Eerder had ik ‘cringe’ geplaatst nav eerdere posts van jou, maar nu snap ik jouw gedachtegang hierbij beter. Sorry.
Ik sluit me helemaal aan bij de vorige sprekers!! LOVE HER
Eens met wat je hier schrijft!
@anon64253405 ik had eerst een hele lange reactie getypt omdat ik 1 van die mensen was die POC “lukraak” zei volgens jou.
Ik benoemde afgelopen weekend direct de reeds langer gevoerde (felle) discussie rondom de term - zeker in de VS - en de gelaagdheid daarvan en snap jouw punt.
Ik vond het toen wel wat afleiden van de discussie (ook omdat er meerdere suggesties/voorstellen werden gedaan om de discussie wat in te kaderen op inhoud). Ik probeerde dat toen ook aan te geven.
In mijn initiële reactie van net zag ik uiteindelijk in dat het bij mij primair om erkenning ging. Alsof ik jou niet hoor, maar dat doe ik wel.
Dus ff weggehaald
poging 2: zoals we allemaal onze eigen ervaringen meedragen, heb ik als kind van Afrikaanse vader/Midden-Oost. moeder vaak genoeg meegemaakt ergens niet bij te kunnen/mogen horen.
Voor mij ook niet prio 1 om het in (verkapt) racisme discussie weer over terminologie te hebben, want dat leidt op dat moment voor mij af van de inhoud.
Begrijp me niet verkeerd, ben fan van definities ijken en afbakenen, nuances aanbrengen maar niet altijd even nodig (wat @Shaaar zegt).
Helder dat de ene niet-witte persoon, de ander niet is ((licht)bruin, zwart) en daardoor hele andere ervaringen en belevingen heeft in zijn leven, absoluut waar. Voor discussie doeleinden soms toch wel zo makkelijk en treffend om te spreken over POC/niet POC omdat er dan iets meer context wordt geschetst qua indeling/achtergrond.
In feitelijke zin bijv, “deze school of dit programma besteedt aandacht aan onderwerpen die relevant zijn voor mensen van POC”, de lezer snapt hopelijk direct wat hiermee wordt gezegd. Ipv alle nationaliteiten en continenten op te moeten sommen.
Niet doorslaggevend maar kleurt een beschrijving vd situatie. Althans de verzender hoopt dat - goed dat je mij erop wijst dat dit niet altijd het geval is bij de ontvanger en ivm zijn/haar persoonlijke ervaringen, begrijpelijk.
Uiteraard zegt de term helemaal niets over mij persoonlijk, dat zul je mij nooit horen zeggen. Hier hang ik mijn identiteit niet/nooit aan op. Ben verder ook heel trots op mijn roots. Loop mezelf ih dagelijks leven nooit voor te stellen als “hoi ik ben een poc-er”. Voor mij slechts een containerbegrip dat soms een doel dient ter verduidelijking in discussies op collectief niveau en (groeps)gedrag.
Het is ergens ook wel een vage grootheid - ben ik met je eens - wat zegt het nu precies, en behoeft zeker nadere detaillering als je inzoomt
mede ivm evt herkenbaarheid laat ik het online liever hierbij.
Ik wil in elk geval niet zomaar iemands ruimte ten onrechte innemen en zal nagaan of het gebruik vd term altijd nodig/passend is
(Gisteren)
Ik had deze quote overgenomen op mijn bord in het lokaal als aanleiding om over de gebeurtenis op het Emmaus College te praten. We hebben er goed over kunnen praten vind ik en ik was erg geraakt door een leerling die heel goed het perspectief van leerlingen wist te verwoorden. Ik heb het gesprek afgesloten met de boodschap dat ik hoop dat men zich in mijn lokaal veilig genoeg voelt om zaken bespreekbaar te maken, en zo niet dat ze altijd bij mij welkom zijn voor een individueel gesprek. Oók als ze mij ergens op willen aanspreken.
Je klinkt als een docent met wie dat gesprek aangegaan kan worden! Mooi dat je het besproken hebt in je klas.
Dankjewel. Ik ben altijd bang (onzeker) dat ze dat niet doen. Ik hou er echt niet van als dingen achter mijn rug om besproken worden. Maar ja het zijn leerlingen en dat vertrouwen kan je niet afdwingen.
Die leerling zei trouwens ongeveer hetzelfde als @Shaaar (volgens mij) - dat leerlingen zich ook gekwetst kunnen voelen door een docent en wie luistert dan naar hen…
Iets heel anders trouwens maar wel on topic, vandaag was er namelijk een situatie in de klas. Lang verhaal kort: Meisje kreeg opmerkingen, reageerde daar vurig op. Wat bleek, dat meisje had tijdens een andere les racistische opmerkingen over haar huidskleur naar haar hoofd geslingerd gekregen van een witte leerling. Op een school / in een klas waar het meerendeel van de leerlingen niet-wit is, is dat vrij opmerkelijk. Ik heb dat tot dusverre niet eerder gehoord binnen deze school. Ik wil er verder niks mee zeggen trouwens, moest het alleen even kwijt.
Vanavond heb ik een hele discussie met een groepje vriendinnen gevoerd, aanleiding het sinterklaasjournaal (sorry, het is weer de tijd van het jaar).
Omdat wij allemaal witte meiden zijn probeer ik uit te leggen dat wij niet kunnen bepalen wat racisme is, wat de bedoelingen dan ook zijn.
Maar ik heb niet het gevoel dat het echt aankomt.
Ik heb wel het idee dat ik al zoveel heb opgestoken van dit topic en ga ook weer teruglezen. Maar soms vond ik het moeilijk om de discussie aan te gaan en lukt het me niet om alles goed te verwoorden.
Ik ben nu heel emotioneel en begrijp ook dat dit privilege is omdat zoveel mensen hier altijd mee dealen. Kon het alleen niet echt ergens anders kwijt omdat ook mijn familie mij een ‘linkse sok’ vindt .
Sorry voor de spam, ik ga nu even verder met teruglezen om in volgende discussies beter uit de verf te komen.
Het is ook een leerproces voor jou. Je doet je best, creeert bewustzijn bij anderen ook al verandert dat niet hun standpunt op dit moment.
Op de website van KOZP staat een document met antwoorden op veelgehoorde pro-piet argumenten, daar kan je ook informatie vinden.
In een artikel van een oud-leraar van de betreffende school wordt ook het perspectief van de leerlingen benoemd.
(Het slot volg ik niet helemaal, dat gaat weer over een ander onderwijsprobleem)