Wat stom dat je collega’s dat doen en dat je daar al eigenlijk uit op kan maken dat je daar niet wil blijven.
Ben je het hier mee eens? Zou die leidinggevende als die het voorbij ziet komen er niet beter wat van kunnen zeggen? Of een collega die je vertrouwt? Jij maakt je naam toch al kenbaar in je mail handtekening.
Als je dit interessant vindt moet je ook absoluut Nice White Parents luisteren! Een podcastreeks van The NY Times die over precies dit fenomeen in New York gaat. Super super boeiend omdat het dus altijd op het punt uitdraait dat witte ouders dit zeggen te willen, maar het dan toch niet met hun kind willen uitproberen.
Ik vind dat het niet aan mij is om steeds te moeten communiceren hoe ik heet. Het is echt elke dag weer van tientallen collega’s en opzich communiceer ik al overduidelijk hoe ik heet in mijn mails en in teams. Je kan mijn naam daar gewoon overnemen. Als iemand Suzanne heet kijken collega’s ook even of het Susanne of Suzanne is (we hebben heel veel vrouwen met dezelfde namen. Denk dat zo’n drie namen 11 keer voorkomen. Waarvan verschillende spelling. Dat gaat wel goed. Dus ja, ik vind dat andere collega’s daar ook wat in mogen doen.
Is overigens niet alleen daardoor hoor. Ik ben nu overduidelijk een van de weinige poc en de enige zwarte vrouw in een superwitte organisatie en loop echt leeg op microaggresions, vindt het werk dat we doen spierwit (witte dominantie bepaald ook onze onderzoeksthema’s) en ben nu een soort van diversiteitspraatpaal aan het worden. Merk nu al dat dat hem niet is.
Ik weet hier best wat van en ben het niet eens met het witte ouders moeten zwarte scholen opzoeken idee. Zoals @anon18050057 al aandraagt Nice White Parents is een supergoede tip hierover, maar witte ouders zijn superdominant. Zwarte scholen veranderen als witte ouders daar binnenkomen, ook in Nederland. Want witte ouders nemen ook hun wensen en eisenlijstje mee. Zo krijg je eigenlijk gentrificatie binnen de school. Daarnaast denk ik ook dat de motivatie niet juist is. Bijna alle witte ouders (ik zit in het jeugdbeleid, onderwijsbeleid en multiculturele samenleving wereldje dus er zijn er best een aantal die dit onsuccesvol geprobeerd hebben) die hun kinderen om dit soort redenen op zwarte scholen plaatsen, halen hun kind daar weer weg als ze tot de conclusie komen dat dit ook echt iets anders voor hun kinderen betekent (bijv cultureel en in omgangsregels).
Ik denk dat het probleem veel fundamenteler opgelost moet worden. Ervoor zorgen dat lesgeven op de voor goede docenten nu onaantrekkelijkere plekken aantrekkelijk wordt. Waarom staan de allerbeste scholen in Nederland niet in de plekken waar ze het hardst nodig zijn? Creëer een sterke en aantrekkelijke basis op scholen die witte ouders nu voorbijfietsen. Kwalitatief goed onderwijs, aantrekkelijk buitenschools aanbod. Dan krijgen de kinderen wat ze verdienen. Het onderwijs aan kinderen van kleur moet niet kwalitatief afhankelijk zijn van de goodwill van witte ouders. Ik denk dat je het probleem van zwarte scholen (want etniciteit is niet het probleem. Het probleem is dat daar het onderwijs vaak minder op orde is. Als je zegt dat de witte ouder de oplossing is, zeg je dus eigenlijk ook dat het witte kind meer waard is?) zelf moet oplossen en witte ouders daar volledig buiten moet houden. Dan komen ze vanzelf wel, alleen dan om de juiste reden; sterk onderwijs.
Is overigens pas vrij recent dat ik dit denk. Vroeger dacht ik altijd: gewoon mengen dan komt het goed. Maar feit is: als je mengt is er altijd een groep met een beter alternatief en dat is de witte, maar ook de vermogende ouder die bereid is om 20 minuten verder te kijken en precies weet en snapt wat er op school gebeurd. Zo’n school wordt dan afhankelijk van het geduld van de minst geduldige groep. Dat kan je die kinderen niet aandoen.
Daarnaast bekijk het van de andere kant. Ik zou echt fronsen als er ineens een geroep witte ouders zou komen binnenstampen op een school waar ze voorheen niet heenwilden, maar nu is mijn kind wel goed genoeg om met de jouw om te gaan, want de jouwe neemt zijn eigen vriendjes en vriendinnetjes mee? Het heeft iets heel aggresiefs, zo’n collectief. Ik zou het alleen doen als het een nadrukkelijke wens is van de ouders van kleur die nu al kinderen op de school hebben zitten en als het op hun termen gebeurd.
Overigens: in terug naar de Akbarstraat (docu) zit een scene van een groep ouders die dit dus in samenwerking met de gemeente en school doet en de ouders op de school passeert. Die geeft echt goed weer waarom dit zo problematisch is. Vanaf minuut 32
Hè, wat een vervelend verhaal… Ik heb ook een lastige voornaam die steevast verkeerd geschreven word. Ik herken heel goed dat collega’s niet eens moeite lijken te doen om de letters op de juiste plek te zetten. Soms zeg ik er wel wat van, maar ook niet altijd. Het is zo vermoeiend.
Als je trouwens het idee hebt dat je fungeert als diversiteitspraatpaal dan klinkt het inderdaad niet als een goede plek voor jou. Ben je al verder aan het zoeken, of wil je het nog bespreekbaar maken?
Ik doe beide. Ik heb het wel bespreekbaar gemaakt. Dan start de standaard we willen je niet kwijt riedel, maar er verandert niks (of vooral niet op korte termijn). Ik hoorde recent ook dat er meer mensen van kleur de afgelopen jaren vrij snel gestopt zijn. Ik probeer nu vooral een beetje los te komen van het deel van het werk dat ik echt problematisch wit vindt. Als ik een beetje carte blanche krijg om meer richting mijn eigen gebied te gaan denk ik dat de baan ook veel leuker wordt.
Tegelijkertijd kijk ik wel verder. Ik heb nu echt goede arbeidsvoorwaarden, dat wil ik niet kwijt, want mijn vorige baan was daar belabberd in. Maar als ik een goede deal vind ben ik wel weg.
100% mee eens. Dat voorbeeld van Suzanne/Susanne is heel treffend. Wat ongelofelijk cru dat je fungeert als diversiteitspraatpaal in een witte omgeving maar tegelijkertijd je naam niet eens goed geschreven wordt. Echt klote voor je.
Interessant, ik ga m luisteren. Heb laatst zelf ook voor die keuze gestaan en vond mijn gevoelens heel confronterend. In onze wijk zijn alleen zwarte scholen en hoe leuk ook, ik vond het heel lastig om mijn kind naar een school te laten gaan waar ze het enige witte kind in de klas is. Uiteindelijk hebben we voor een school in een anderenwijk gekozen die meer ‘gemengd’ is. Maar vind het wel moeilijk, want als alle ouders dit doen veranderd het niet.
Heel interessant verhaal over kansenongelijkheid in het onderwijs en witte en zwarte scholen:
Ik vind het wel in de lijn lopen met white privilege, hoewel het wel voornamelijk gaat over laagopgeleide ouders
Dit is zo treffend ( Ookal lijkt mijn naam hierop en gaat het nog steeds fout hahaha) Maar als je een buitenlandse naam hebt dan hebben mensen zon houding van " Je moet al blij zijn dat ik het een beetje kan onthouden die moeilijke naam van jou" Terwijl een naam een onderdeel is van een identiteit. Ik vind persoonlijk als je niet eens de moeite neemt om iemands naam goed te spellen/uit te spreken dat je die persoon in kwestie daar al niet serieus neemt. (Dyslextie enzo er buiten gelaten)
Ik heb dit dus net geluisterd en schrik me echt dood dat er in Nederland scholen staan die jaarlijks maar 1 kind aan het vwo leveren. Hoezo staan we dit toe? Als we uitgaan van een normaalverdeling van intelligentie en weten dat er geen intelligentieverschillen bestaan, is het toch echt idioot dat er midden in een grote stad (met gigantische resources) een school staat die slechts 1 kind aflevert op een niveau waar in dezelfde stad bijna de meerderheid heen gaat. Echt niet oké. We doen die kinderen gewoon tekort.
Ik denk overigens dat wat hier ook speelt is dat witte ouders/hoogopgeleide deze kinderen liever niet op hun scholen hebben en dat dat ook de personen zijn die beleid maken. Als je ook je eigen belang vertegenwoordigd, ben je in je werk niet objectief. Zo ver staan scholen echt niet uit elkaar. Dat er veel sociale huur in een wijk is, is echt geen reden om alle kinderen met een achterstand (en laten we even stellen: een kind dat pas een week in Nederland is heeft geen achterstand. Die heeft gewoon een ander soort leerpad nodig. Je kan niet meerdere kinderen in een reguliere klas plaatsen en dan de docent aan het lot overlaten) te clusteren op een school, waar de leraren op hun laatste energie lopen en dan verbaasd te zijn dat kinderen de achterstand niet inlopen. Mij maak je echt niet wijs dat het je met serieuze inzet niet lukt om een jong kind met een taalachterstand die achterstand in te laten lopen voordat het kind van school gaat. Dan mankeert er echt iets aan het onderwijs.
Maar het allergrootste probleem hierin is dat het beleid racistisch is. We corrigeren de prestaties van scholen voor de instroompositie van kinderen wanneer we de kwaliteit van scholen bepalen. Zolang als dat we bij sommige scholen met tegenvallende prestaties zeggen: och och, maar jij kan ook niet he, want jij hebt zo’n zware populatie. Zeggen we ook dat je van deze kinderen niet veel hoeft te verwachten. Stap 1 is de fundering: verwacht van elk kind, ongeacht de instroom en thuissituatie, veel.
Thanks voor je reactie! Ja ik had ook direct wel de gedachte dat zo’n collectief op een heel voorzichtige manier moet gebeuren en dus niet op de manier van komen binnenwalsen. Echter vond ik het ook heel schrijnend inderdaad dat het niveau verschil zo enorm groot is. Ik had wel direct een gevoel van jezus hier moet toch iets aan gedaan worden. Maar goed zoals ik zei, ik had ook wel mijn twijfels bij het idee van zo’n collectief en vroeg me af of het niet een probleem is dat echt door de overheid aangepakt moet worden. Vandaar ook mijn vraag hier haha.
Aan het begin van de podcast zeiden ze ook dat de verschillen in andere landen minder groot zijn. Ben wel benieuwd of dat inderdaad zo is en waar dit dan door wordt veroorzaakt. Ik wist zelf niet dat de verschillen ZO groot konden zijn, dus ga me zeker ook verdiepen. Thanks allemaal voor de tips ook voor andere podcasts en docus, ga ze zeker kijken!
Om hier ook nog op te reageren: het werd niet heel uitgebreid besproken, maar had niet het idee dat het om aparte klassen ging. Meer om met een groep ouders af te spreken dat je je kinderen op die groep plaatst vanuit het idee dat als je dat in je eentje doet het niet zo veel effect heeft (wat het verwachte effect dan ook moge zijn).
Ik denk dat het afhangt van de ouders en van de school… in Amsterdam heet het geloof ik Ouderinitiatief, een groepje ‘witte’ ouders stapt af op de school waar zij hun kinderen gezamenlijk willen inschrijven… Op 1 school waar ik heb gewerkt kwamen die ouders met de komst van nieuwbouw in de wijk en zie je ook dat het steeds gemengder wordt op den duur. Van horen zeggen weet ik over de school van ‘Terug naar de akbarstraat’ dat zij het niet goed gecommuniceerd hebben naar de andere ouders toe (dan krijg je dus al een wij-zij gevoel). Ook is die klas niet met alleen maar witte kinderen, maar 50/50 waarvan de andere helft van hoogopgeleide (soms expat)ouders is (met een andere afkomst). Dat vond ik best sneu om te horen, dan krijgt dus een kindje dat in die wijk woont en bijv een laag sociaal economishe status heeft, niet dezelfde kansen als de kinderen uit die klas.
God ja wat een ellende
Maar die man is ook wel echt een pannenkoek met z’n supermarktkruidkoek als bedankje hoor
Ik heb er even geen woorden voor. Wat heb ik net gelezen?
Huh, wat heb ik nu gelezen.
Ik wilde dit ook gaan lezen, maar nav deze berichten hier vrees ik voor te hoge frustraties
Nou ja, die man wilt tenminste nog zijn best doen om die mensen te bedanken en hij wilt wel de moeite doen, maar weet niet hoe.
Ik vraag me dan alleen af waarom je dan advies aan een Beatrijs vraagt en niet bijvoorbeeld bij een Facebookgroep, organisatie of Reddit om advies vraagt. Genoeg mensen die wel iets over de cultuur weten en met goede ideeën komen.
Je kunt het altijd zo mooi en goed verwoorden zeg. Zo erg eens met “ Stap 1 is de fundering: verwacht van elk kind, ongeacht de instroom en thuissituatie, veel.”. !! Ik ben zelf opgeroeid op Zuid, hadden de leraren toen maar deze instelling zeg. De witte basisschool waar ik toen op zat, keek naar je achtergrond en deelde je dan in op voor vbo/mavo/havo of vwo. Elk jaar keer op keer. Echt zo ontzettend triest. We wonen nog steeds op Zuid en moest afgelopen jaar mn zoon inschrijven op school. Wat heb ik toen getwijfeld zeg. Gevoelsmatig wilde ik verhuizen naar buiten Rotterdam en hem op een witte school ik schrijven, vanwege “zal kwalitatief beter onderwijs zijn”. Maar ik ben zo ontzettend verrast over de vooruitgang en over de insteek van de scholen bij mij in de buurt. 2 basisscholen met overwegend kinderen van niet-westerse ouders die het beter scoren dan het landelijke gemiddelde (!) en waarbij gratis extra ondersteuning geboden wordt aan iedereen. Er wordt op individueel niveau onderwijs gegeven. Iemand die het beter presteert wordt in een plus klas meer uitgedaagd en stroomt door naar het Gymnasium school in de buurt. Iemand die iets minder presteert krijgt specifiek op dat gebied extra aandacht. Daarnaast gratis extra activiteiten zoals piano lessen of danslessen om de kinderen om meer vlakken te ontwikkelen. Er wordt echt geïnvesteerd in de potentie van het kind onafhankelijk van de afkomst. Echt fantastisch om dit te zien. Wat een enorme verbetering en dat op Zuid waar de mening erg over verdeeld is.