Ja dit vind ik ook. Het was toch ook niet oke geweest als het witte personen waren geweest?
En iemand hier heeft me al eens uitgelegd dat grapjes maken over het populairste meisje van de klas minder schadelijk is dan over het gepeste meisje van de klas, maar dat gaat voor mij niet op nu. Het is sowieso niet sympathiek om mensen belachelijk te maken om hoe ze eruit zien, want daarmee kun je iedereen pijn doen. Wit, zwart of paars.
Wat is dit voor all kleding matter
Nee het is hoe dan ook totaal onsympathiek.
Aan de andere kant maakt huidskleur wel uit omdat er schadelijke stereotypen geassocieerd zijn met deze kledingstijl, waardoor zwarte jongens natuurlijk onevenredig vaak worden opgepakt, veroordeeld of om komen door politiegeweld.
Dus ik ben het met je eens: iemand belachelijk maken vanwege zn kleding is hoe dan ook kut, maar hier is er zeker een diepere laag waardoor zwarte mannen extra benadeeld worden door dit soort pesterijen.
Ten eerste ik vind het altijd kwalijk als er in een discussie over racisme word geroepen over witte mensen leed.
Het is inderdaad niet netjes om iemands kleding belachelijk te maken. Maar het is dubbel niet netjes als het om kleding van een bepaalde cultuur of religie gaat.
En er is wel degelijk een verschil over bijv een hoofddoek een grapje te maken , en een grapje maken over bijv een bandshirtje van een populair meisje dat nog nooit iets van die band heeft gehoort.
(Dit zijn even 2 random voorbeelden)
Ik vind ook niet dat je hier per se veel rekening moet houden met de gevoelens/boosheid van witte mensen om eerlijk te zijn. Ik vind het juist hun verantwoordelijkheid om hier het gesprek over aan te gaan. āEducate yourselfā bij racisme is niet aan witte mensen om te zeggen m.i.
@Soy.peor @tessel jaa, dat snap ik hoor. Bij een hoofddoek kon ik me daar ook sowieso al helemaal in vinden omdat ik dat meteen associeer met moslimaās, maar ik associeer het ābroek op half zeven stijltjeā vanuit vroeger met wat ik toen āskatersā noemde, en niet met ras of religie oid.
Ik associeer deze kledingstijl dus van nature helemaal niet met het stereotype zwarte jongen, en als er in zoā n discussie dan wĆ©l huidskleur bij wordt gehaald terwijl het nog niet eens in mij is opgekomen dat het daarmee te maken heeft (dit is wel echt white privilige, dat weet ik), dan is mijn eerste reactie: āhoezo moet er nu dan weer extra de nadruk op gelegd worden dat dit zwarte jongens zijn? Maak je daarmee de verdeeldheid niet juist veel groter door steeds zelf dat onderscheid te benadrukken in plaats van dat je het probleem aanpakt waar het hier echt om gaat: elkaar beoordelen op uiterlijk.ā
Ik wilde hierbij nog even mijn eerste reactie uitleggen, maar ik begrijp wel dat dit te kort door de bocht is nu ik me realiseer dat deze kledingstijl echt geassocieerd wordt met een bevolkingsgroep die veel te vaak onrechtvaardig wordt behandeld. En ik heb er ook te makkelijk overheen gekeken dat alle jongens op die foto zwart zijn, wat natuurlijk ook wel wat zegt over de samensteller van de afbeelding.
Oke, ik zit ergens mee en hoop dat een paar van jullie mee kunnen denken.
Ik werk in een vrij witte omgeving. Er is geen focus op diversiteit, dat is al eerder gebleken (werk voor twee afdelingen, op de andere afdeling is er wel iemand met āmachtā daarmee bezig, hier niet).
Ik ben betrokken bij de sollicitatieprocedure voor een directe collega voor mij. We hebben meerdere kandidaten, een van kleur. Op papier lijkt die kandidaat mij het meest geschikt.
Nu ben ik me aan het inlezen op implicit bias rondom sollicitaties en op de werkplaats in het algemeen. Ik heb geen leidende rol maar ben betrokken, dus mijn invloed is helaas beperkt en heb ook geen invloed op de samenstelling van de commissie. Tot nu toe heb ik de volgende tips:
-Ga niet af op āpassen binnen een teamā, daarbij worden POC benadeeld in een wit team.
-Beperken van āvia viaā kandidaten
-Iedereen dezelfde vragen stellen.
Hebben jullie nog tips/artikelen die jullie gebruikt hebben in een soortgelijke situatie?
Wat goed dat je hiermee bezig bent! Wel jammer dat je geen invloed op de commissie hebt. Bedoel je met je tips, dat je die mee wilt geven aan de commissie om ze zo aan te moedigen alle opties open te houden? Zo begrijp ik het 
Misschien kan je die andere persoon van de andere afdeling bellen en de situatie voorleggen? Een andere tip zou nog kunnen zijn dat je jouw voorkeur vooraf aangeeft aan de commissie, dus dat je expliciet zegt dat deze persoon jouw voorkeur geniet door zijn/haar expertise.
Nee, ik heb wel inspraak in de uiteindelijke keuze maar dit zijn de punten waar ik me tijdens de gesprekken van bewust wil zijn en tijdens het bespreken van onze keuze. Dat bedoel ik.
Ik ga inderdaad mijn collega bellen om hem om tips te vragen!
Ik kan vooral aanraden: volg een cursus bij een organisatie als het college voor de rechten van de mens (niet bij commerciƫle diversiteitsclubjes). Doen ze tegen een heel toegankelijk tarief en gaat zeer gedetailleerd in op eerlijke sollicitatieprocessen en het voorkomen van discriminatie.
Overigens nog belangrijker dan enkel aannemen (want ik denk dat die kandidaat er wellicht wel komt als het de sterkste is): is de kandidaat op de werkvloer veilig? Wat is daar nog op nodig?
Doen jullie de sollicitaties persoonlijk of maken jullie ook gebruik van Artificial Intelligence / machine learning technieken bij het selecteren? Daar zit namelijk vaak ook een bias in dus als dat zo is moet je je daar bewust van zijn. Sluit me verder aan bij @Shaaar dat een audit volgen heel goed kan werken.
Ik doe momenteel onderzoek naar hoe vrouwen van kleur worden benadeeld bij sollicitatieprocedures, mocht je zin/tijd hebben de literatuur in te duiken dan kan ik je wel wat artikelen pmāen. Laat maar weten!
Over veiligheid op de werkvloer: ik weet het eerlijk gezegd niet zeker. Het team is klein en wit. Ze ontmoet de mensen over wie ik mijn twijfels heb, dus als ze dan te maken krijgt met micro-agressies ed dan weet ze waar ze aan toe zou zijn. Hopelijk vallen mijn leidinggevenden mee in dit opzicht en zijn zij in staat een veilige werkomgeving te creƫren. Qua feminisme zijn ze vaak ruimdenkender dan ik verwacht, misschien heb ik ook te lage verwachtingen van ze hoor. Ik zal binnen mijn kunnen mijn uiterste best doen, en heb het idee vandaag echt concrete lessen geleerd te hebben. Daarnaast ken ik nog verhalen die jij eerder gedeeld hebt.
@Dombo
Iedereen die gereageerd heeft is uitgenodigd en het insturen sollicitaties verloopt via een standaard format van de grotere organisatie (meerdere duizenden mensen). Het gaat om een handje vol kandidaten. Over het algemeen ga ik niet over het aannemen van personeel, nu toevallig wel omdat het gaat om een nieuwe directe collega. Ik denk dat ik misschien nu gewoon mijn best moet doen met de tools die ik nu heb en eigenlijk moet informeren bij personeelszaken/HR wat het beleid is om diversiteit te stimuleren. We hebben een manager van wie het logisch zou zijn dat hij zoān training zou volgen en bij alle toekomstige sollicitaties zou aanschuiven, bijvoorbeeld.
Oh en ik zou heel graag wat wetenschappelijke artikelen lezen, Dombo!
Bedankt voor de tip van de cursus, ik denk dat er een andere cursus bij zit die past bij mij dagelijkse werk!
Het gaat hier over Sharon Osbourne die Piers Morgan verdedigt en zegt dat hij niet racistisch is. De microagressie is hier echt niet normaal. En weeral krijgt zij de kans om haar uit te spreken en laat ze de andere hosts niet uitspreken. EDUCATE ME!!!
Als je dit topic leest kom je een hoop tegen!
Hij klinkt om eerlijk te zijn als een soort Thierry Baudet die weet dat hij poep praat, maar het toch blijft doen. Inhoudelijke argumenten zullen hem waarschijnlijk dan niet overtuigen. Jij moet nu inhoudelijk aftroeven, maar hij heeft macht omdat hij er mee wegkomt door gewoon poep te praten. Inhoudelijk klopt er natuurlijk geen hol van. Hij heeft het over volken die uit Noord-Afrika kwamen en tot 1500 leefden (als ik mijn feiten op een rijtje heb), wij hebben het over dat de veel recentere NLse āGouden Eeuwā aka de wereld leegroven + tot slaaf maken van andere mensen, de basis heeft gelegd van de rijkdom die we nu hebben.
Wat je hier dan wel mee doet, weet ik niet goed. Verwijderen uit je leven, maar dat is misschien geen optie.
Met dit soort mensen heb ik vaak zoiets van ik praat pas met jou als jij je facts straight heb.
Die mensen willen niet leren.
Ik weet niet zeker of dit het juiste topic hiervoor is, maar ik weet niet waar het anders wel zou moeten. En ik ben benieuwd naar meer inzichten/meningen. De afgelopen periode probeer ik actief te leren over inclusiviteit, anti-racisme en feminisme. Deze standpunten hebben me altijd aangesproken, maar heb me gerealiseerd dat ik ook nog heel veel niet wist. Met een vriend spreek ik hier wel eens over, maar we hebben ook veel discussies. We hebben allebei een studie gevolgd op het gebied van kunst, en ook over āfoute kunstā gaat het geregeld. Nu stuurde hij me het volgende artikel waar hij het roerend mee eens is. Ik vind dit dus echt enorm lastig, want gevoelsmatig strijkt me dit tegen de haren in maar ik heb er ook niet echt argumenten/woorden voor. Ben heel benieuwd naar jullie inzichten.
(Als deze post ergens anders beter past, hoor ik het graag!)
Wat een afschuwelijk artikel zeg, alsof de enige twee opties perverse, provocerende kunst of kabbelende, idyllische, brave kunst zijn.
Note: ik wist niet zeker of de schrijver een man of een vrouw was, overal waar ik āhijā heb geschreven, kun je ook āzijā lezen.
Het begint ook al zo mooi, alsof de zaak Woody Allen vs de familie Farrow alleen maar gaande wordt gehouden door āde middelmatigeā actrice Mia om de naam van haar ex-man, de ābriljanteā regisseur, door het slijk te halenā¦ en alsof mensen zijn films alleen boycotten omdat hij āflirt met het ontoelaatbareā ipv dat ze niet iemand willen supporten die mogelijk zijn dochter heeft misbruikt en die een affaire begon met zijn toen twintigjarige stiefdochter toen hij zelf 55 was (dit laatste is overigens niet strafbaar, maar sommige mensen vinden het niet okĆ© en dat is hun goed recht). De kunst van Allen is uitdrukkelijk niet de reden dat mensen zijn films niet meer willen kijken, dus waarom de schrijver daarmee opent is me onduidelijk, en de sneer naar Mia Farrow onnodig.
De schrijver vraagt zich ook af of een kunstenaar nog wel āde duistere kracht van de erotiekā mag beschrijven of uitbeelden. Alles mag, ook in de kunst, maar of het verkoopt, dat weet je nooit. Als je wil verkopen, moet je kunst maken waar een markt voor is of een markt creĆ«eren voor de kunst die je maakt, als je dat niet wil of hoeft, dan kun je maken wat je wil. Kunst is daarin geen uitzondering, overal waar iets geproduceerd wordt, heeft men te maken met mogelijke afzetmarkten, en deze markten kunnen onder invloed van maatschappelijke trends veranderen, daar is niks vreemds aan. āKunst moet walgelijk, schurend en weerbarstig zijnā is dan ook niet waar: dat is de mening van de schrijver en iets waar hij graag naar kijkt/luistert/wat hij graag leest, maar het is geen feit. Sommige mensen houden van duister, van moorden, van perverse verhalen en afbeeldingen, andere houden van gezelligheid, van komedie, van bloemetjes en de kleur roze, en weer andere houden van alles er tussen in. Dat de schrijver een voorkeur heeft voor het eerste, maakt nog niet dat iedereen dat heeft of dat alle kunst zo moet zijn. Kunst is misschien wel de meest smaakgevoelige tak van sport, en smaak is uiteindelijk alleen maar een mening.
Sowieso is de schrijver nogal gefocust op zichzelf en zijn voorkeuren en meningen. Hij beweert zelfs ākunst moet vooral nietsā, na een hele opsomming van wat kunst allemaal vooral wel moet: ādoen nadenken over mijn eigen moraliteit en mijn taboes en mijn hypocrisie en mijn perversiesā. Kunst moet zijn zoals hij het voor ogen heeft, en dat moet iedereen dan ook mooi vinden, iedereen moet de kunstenaars die dat soort kunst maken genieĆ«n vinden omdat hij dat vindt. Wat dat voor gevolgen zou kunnen hebben voor kunstenaars die een ander soort werken maken, dat is voor hem niet belangrijk, want het moet zoals hij wil en hij alleen. Hij wil een bepaald soort kunst met een bepaald soort personages en een bepaald soort doel. Prima, you do you, maar probeer het niet aan anderen op te leggen als dat precies is waar je je hele artikel tegen ageert.
Het hele artikel is uiteindelijk ook gebaseerd op een verwachting van de schrijver in plaats van op een feit. Hij geeft zelf aan dat bepaalde werken en kunstenaars door de tijd heen met de nek werden aangekeken en voor grote controverse zorgden (denk alleen al aan de hele maatschappelijke discussie rond de publicatie van Lolita, die tot de dag van vandaag voort blijft duren), maar dat de kunst wel bleef bestaan en nog steeds wordt verspreid. Daarna speculeert hij dat bijvoorbeeld de films van Woody Allen misschien wel niet meer gemaakt en/of gezien zullen worden of zullen worden vernietigd. Dat weet hij helemaal niet, maar het is wel het belangrijkste onderwerp van het artikel. Het is dus eigenlijk klagen over iets waarvan je helemaal niet weet of het gaat gebeuren, en waarvan ik bijvoorbeeld denk dat het niet zal gebeuren. Naar mijn mening zullen bepaalde perverse en provocerende werken minder mainstream worden, maar dat soort kunst bestaat al millennia en zal ook tot in de lengte der dagen blijven bestaan. Het internet maakt het juist alleen maar makkelijker om dat soort dingen te bewaren en verspreiden en veel moeilijker ze te verwijderen. Ook is het censureren ervan niet nieuw: de schrijver vindt Serge Gainsbourg schijnbaar nogal een held, en zijn āJe tāaimeā werd in 1969 al gecensureerd vanwege de expliciete en suggestieve inhoud.
De laatste zin vind ik ook nogal misplaatst: āje suis Woody et Sergeāā¦ alsof het feit dat sommige mensen je kunst niet kunnen waarderen, ook.maar enigszins hetzelfde is als vermoord worden vanwege je politieke mening en het feit dat je gebruik maakt van de persvrijheid.
Conclusie: de schrijver is tegen het opleggen van normen aan kunstenaars, maar legt daarbij zelf de normen op: kunst moet naar zijn smaak zijn, want anders is het saai en kabbelend en dat willen we natuurlijk niet.
Sorry, lang verhaal en ik weet ook niet of het hier op de goede plek staat, maar ik had na het lezen van dit gedrocht van een artikel even wat meningen die ik kwijt moest.
Nee geen sorry voor de lengte van je post! Ik vind juist dat je er heel goed inhoudelijk op in gaat en daar was ik echt naar op zoek, omdat ik op de een of andere manier niet de vinger op de zere plek kon leggen. Maar ik vind je analyse heel raak en ben het er ook roerend mee eens, trouwens.
Overigens is het geschreven door een vrouw, en dat vind ik misschien nog irritanter. Ook de voorbeeldkunstenaars die ze aanhaalt zijn (volgens mij) allemaal witte mannen. HĆ©Ć©l storend. Bedankt voor je uitgebreide reactie!
Oh dat maakt het inderdaad nog erger, het zijn inderdaad allemaal mannelijke kunstenaars die ze aanhaalt en hun perversiteit en provocatie komt in veel van de genoemde werken ook voort uit hoe ze vrouwen behandelen en naar vrouwen kijkenā¦ heel storend inderdaad.
Ben blij dat je er iets mee kunt!