Dank voor het delen van deze draad!
(Off-topic, maar zij heeft ook een hele goede draad over de eigen realiteit van online ondernemen met dure (coaching) cursussen etc. https://mobile.twitter.com/EefjeVerhagen/status/1355584027076349953 Meer iets voor het youtubers topic)
Met aanname bedoel ik aannemen dat de wereld rond zonder dat je zelf ooit met eigen ogen gezien hebt, dat een vaccin werkt zonder dat je het zelf hebt onderzocht, dat vrouwen evenveel kunnen als mannen terwijl dat honderden jaren lang onbetwistbaar niet zo gedacht werd. En hier dus aannemen dat zwarte mensen getekend zijn door ervaringen zijn waar je als wit persoon geen weet van kunt hebben.
Met eenzijdig bedoel ik dat als je een boek, een artikel of zelfs een heel topic hier op het forum leest zonder zelf actief in gesprek te gaan over het onderwerp, je beperkt blijft tot jouw eigen interpretatie van wat je leest. Je bepaalt geheel zelf wat je belangrijk vindt, wat de punten zijn die je eruit meeneemt.
Maar als je erover in gesprek gaat, toets je jouw interpretatie en kom je tot veel rijkere inzichten. Het is dus niet of-of, maar en-en. Net als waarom een werkgroep nuttig is nadat alle studenten hetzelfde artikel hebben gelezen.
Maar dan raak je inderdaad het punt dat zwarte mensen ons witte mensen niet zouden hoeven onderwijzen. En ik sluit me zeker aan bij wat je daarover zegt.
Je zou dan in gesprek kunnen gaan met andere witte mensen, maar dan blijf je toch ook beperkt tot hetzelfde witte perspectief.
Dus hoe zorg je dan dat je niet beperkt blijft tot jouw eigen, witte interpretatie? Of is het niet erg om daartoe beperkt te blijven? Is het erg dat @Shaaar alsnog moet zuchten van een aantal dingen die ik schrijf in mijn post? Of is dat oké omdat mijn interpretatie misschien niet zucht-vrij kan zijn zonder dat ik onderwezen moet worden door zwarte mensen?
Veel vragen op het einde, maar ik hoop dat het ik duidelijk uitleg. En mijn vraag aan andere witte mensen is dan ook: hoe pakken jullie dit aan?
Ik denk dat het belangrijk is dat je luistert naar andere ervaringen en dan niet denkt: ‘goh wat vind ik hiervan belangrijk en wat neem ik mee’ maar juist ‘wat betekent dit voor mijn opvattingen en hoe moet ik mijn denken nu aanpassen, hoe neem ik dit mee in een volgende situatie’
Een ervaring van een Zwart persoon is geen discussiepunt voor een wit persoon. Je neemt het aan, je slaat het op en je houdt het in je achterhoofd. Juist omdat het een aanname is, jij hebt deze ervaringen niet door je huidskleur, een ander juist wel dus je neemt aan dat het zo is. Je hoeft het niet te begrijpen, je zal het nooit begrijpen. Je luistert en je staat stil bij wat het betekent voor jouw kijk op de wereld en hoe die aangepast moet worden met deze nieuwe kennis. En bij elke volgende situatie sta je stil bij je eigen witte kijk erop en hoe deze witte kijk je blik vormt. En voor nieuwe kennis heb je overigens ook geen gesprek met een persoon van kleur nodig, er is genoeg informatie beschikbaar. Als je je blik wil verruimen kun je dagenlang verdiepen in eindeloos veel literatuur, bronnen en boeken.
Maar dat is het 'm nou juist, het is geen bewust proces. Elke lezer heeft van een boek een andere interpretatie. In zekere zin heb je daar invloed op, maar nooit helemaal. Geen excuus om het niet te proberen, natuurlijk niet, maar denk ik wel een belangrijk inzicht in hoe beperkt je als lezer bent.
In de literatuurwetenschap is het een breed gedragen opvatting dat iedereen zijn eigen betekenis schept mbt de de eigen context (ook een belangrijk gegeven mbt tot racisme en white superiority trouwens).
Voor iedereen betekent het (afh van de context) iets anders wat je meeneemt in je dagelijks leven, in een volgende situatie.
Wat wil je nu dat ik zeg?
Dan maak je er een bewust proces van. Als je het belangrijk vindt doe je dat. Als je dat niet belangrijk vindt doe je het niet.
Het klinkt een beetje alsof je nu heel erg hard je best doet het niet te begrijpen.
Ja, geen idee. Ik probeer de inzichten zoals ik die ken uit mijn vakgebied te koppelen aan dit onderwerp. Er hoeft ook helemaal geen vaststaand antwoord op te komen, want dat is er ook misschien ook helemaal niet.
Het is meer een filosofische verkenning, maar wellicht is een forum daar niet helemaal de juiste plek voor.
Ik vind het zo bijzonder dat je consequent jouw vakgebied erbij betrekt. Ik weet niet in welk vakgebied jij zit en of het zich uberhaupt leent voor dit thema, maar in het mijn vakgebied (sociale wetenschap) onderscheiden we drie vormen kennis: allereerst de wetenschappelijke studie met hoge kwaliteitseisen. De tweede is de waarheid van de uitvoering, wat gebeurt er als mensen aan de slag gaan met die wetenschappelijke kennis? Het derde element is dat van de ervaring: wat zeggen de mensen die dit hebben meegemaakt?
Het is een driehoek die in balans hoort te blijven, als hij niet in balans is krijg je namelijk niet de terugkoppeling die je daadwerkelijk nodig hebt om te weten of je het goede doet. Als het keiharde bewijs dus ontbreekt, maar een grote groep ervaringsdeskundigen zeggen dat iets anders moet vind ik dat net zo waardevol.
Terug naar het onderwerp: we hebben de wetenschap (theorievorming over de aanwezigheid van racisme wereldwijd), de uitvoering (keer op keer bewijs dat allerlei instellingen door en door racistisch zijn), de ervaring (mensen van kleur die aangeven niet te krijgen wat witte mensen krijgen én eisen dat dat gelijk getrokken wordt of in dit geval: zwarte vrouwen die niet accepteren dat ze gepasseerd worden in een situatie waarin zij de meest voordehandliggende groep zoiden moeten zijn). Ik vind het dus echt stuitend om je te beroepen op je opleiding om de ervaringen van anderen te diskwalificeren als eenzijdig en aannames omdat jij zogenaamd hebt geleerd op een andere manier met kennis om te gaan. En ondanks talloze pogingen tot gesprek steeds weer een excuus te bedenken om het niet volledig te willen aannemen van de ervaring van een ander te verdedigen. Dan zijn het andere factoren, is het je kennisstandaard, dan weer je behoefte aan discussie, dan weer filosofisch. Laat ik het zeggen zoals het is: het is precies dat mechanisme dat ervoor zorgt dat racisme vandaag de dag voortbestaat. Omdat jij hier, als witte persoon, alsnog wilt bepalen hoe de dingen gaan.
Goed gezegd, ik werd erg ongemakkelijk en moe van de stukken van @Camomille en vond het ronduit pijnlijk, maar kan dat echt niet zo onder woorden brengen als jij. 
Wat ik zei, ging alleen over educating by reading. Daar ben ik groot voorstander van, maar ik ben er (inderdaad door mijn opleiding) ook van overtuigd dat betekenis ontstaat door de context van de lezer en dat dus niet elke lezer uit een boek over racisme dezelfde dingen haalt. Iedereen kent daarin zijn beperkingen. En dat een gesprek over het onderwerp daarom waardevol is om dat wat jij meeneemt uit een tekst, te toetsen en verder aan te scherpen.
Je kunt én ervaringen aannemen en je tegelijkertijd bewust van zijn van je beperkingen daarin (je eigen context). Het was mijn bedoeling om een gesprek te openen over hoe je als (witte) lezer buiten je eigen context kunt treden en of dat nodig is.
Het was absoluut niet bedoeld als discussie over de aanwezigheid van racisme of het wel of niet aannemen van de ervaringen. Het ging mij enkel over educating by reading. Dat was het aspect dat ik wilde belichten, maar dat is niet gelukt. Excuus.
@Bill ik ben het met je eens dat racisme zich niet leent voor een heel filosofische benadering, in ieder geval niet door mij. Maar het was niet racisme dat ik op die manier wilde benaderen, maar educating by reading en hoe je dat het beste aanpakt.
Boeiend trouwens, ik kwam net de vlaamse vertaling van het gedicht tegen (door Kathelijne de Vuyst) en “descended from slaves” is daar vertaalt als “een kind van slaven”. Ik kan niet meer:
We the successors of a country and a time
where a skinny Black girl
descended from slaves and raised by a single mother
can dream of becoming president
only to find herself reciting for one.
“We komen uit een land en een tijd
Waarin een mager zwart meisje
een kind van slaven dat door een alleenstaande moeder werd grootgebracht
ervan mag dromen president te worden
en zie, nu zegt ze haar tekst op voor zo’n president”
Ja het is echt precies datgene wat ik ervan verwachtte. Zitten nog wel een paar zinnen in waarvan ik denk: als je dit zo vertaalt heb je de totale boodschap en het ritme van het gedicht volledig gemist.
Ik denk eigenlijk dat er genoeg mogelijkheden zijn om je te laten onderwijzen door zwarte mensen zonder dat je er over in gesprek moet gaan op bijv. dit forum. Ik heb heel veel geleerd door bijv. Marketingvrouw te gaan volgen op Instagram. En op YouTube vind je ook veel filmpjes waarin onderwerpen mbt racisme heel goed en duidelijk worden uitgelegd. Daarmee wil ik niet impliceren dat ik het nu helemaal doorheb en 100% racisme vrij ben, maar het helpt wel in een stuk bewustwording. Plus, wij zullen altijd ons witte perspectief hebben omdat we wit zijn. Voor ons is het niet invoelbaar omdat we geen racisme ervaren. Dus als een zwart persoon tegen mij zegt dat iets racistisch is, dan is dat zo. Dan is het aan mij om mijn visie/gedrag/wat dan ook bij te stellen en niet om daarover in discussie te gaan want er valt niet over te discussiëren, ik zal nooit weten hoe het echt is. Weet niet of ik het zo duidelijk uitleg?
Ik zag dit voorbij komen, over een artikel in de Volkskrant. Kan een van jullie toevallig dit artikel openen? Klinkt als een zeer matig artikel.
Ze brengt nog even het reversed racism argument aan (als een zwart persoon geen wit werk mocht vertalen was dat racisme geweest).
Zaterdag stond er trouwens een column in de trouw van exact deze strekking, maar echt zelfs hetzelfde kul argument.
Nu ga ik 't draadje even lezen.
Gaslighting 101
Bedankt voor het delen! Wat een giftig stuk zeg
samyahafsaoui (instagram) heeft ook stories gemaakt over dit onderwerp, die zijn ook weer heel sterk.
Het boeiendste aan dit artikel vind ik dat ook hier weer een vertaling in zit waar ik echt twijfels over heb. Zowel hier als in nrc wordt gezegd: nou het gedicht is echt niet zo ingewikkeld engels en dan een falende vertaling aangehaald. ‘Set our differences aside’ is in de context van dit gedicht echt iets anders dan ‘onze verschillen overwinnen’. (Maar das mijn interpretatie)
Je zal dus maar op de redactie onder of naast deze vrouw werken als poc.
ik ben het wel met je eens qua interpretatie maar dat is misschien ook juist wel het ding, interpretatie. Misschien dat een vertaling in het Nederlands voor veel mensen dan ook niet helemaal nodig is?
