Wat een poepuitleg. Je had dit namelijk ook gewoon kunnen uitleggen terwijl je de ‘slechtheid’ van ons VOC-verleden wel erkent. Juist als een soort statement dat Sinterklaas en ons verleden niet los van elkaar gezien kunnen worden.
‘Of ze MOGELIJKERWIJS dingen hebben gedaan die niet door de beugel kunnen, dat weet ik niet.’
Nou MOGELIJKERWIJS moet jij terug naar school voor een lesje vaderlandse geschiedenis, pepernotenboy.
Dit kun je wel heel makkelijk zeggen maar een beëdigde tolk mag voor allerlei beroepsgroepen vertalen: artsen, notarissen, rechters. Het lijkt me vrij veel gevraagd dat een tolk inhoudelijke kennis heeft van al die beroepsgroepen.
Natuurlijk moet zo’n arts (notaris, rechter, etc.) rekening houden met het feit dat iemand de Nederlandse taal niet beheerst, maar ik denk niet dat je moet onderschatten hoe moeilijk het is om met een tolk te werken.
Jij kan zo’n tolk dingen vertellen, maar je kunt niet controleren of die tolk het op de juiste manier aan cliënten/patiënten etc. uitlegt.
Daarnaast is de manier van/het bespreken van sommige onderwerpen erg cultureel bepaald. Ik kan iets in het Nederlands zeggen en iemand uit een andere cultuur kan dit met een letterlijke vertaling heel anders opvatten.
Iedereen kent toch wel dat spelletje dat je iets fluistert aan degene naast je en dat het dan aan het eind van de kring een heel ander woord is geworden. En dan spreek je allemaal dezelfde taal.
Ik denk dat schriftelijke voorlichting een betere oplossing is of meer artsen die meertalig zijn opgevoed en zich actief voor een bepaald doelgroep inzetten.
Kleine, maar belangrijk punt voor de hele discussie is wel dat dit waarschijnlijk niet alleen voor deze groep, maar ook voor mensen uit een laag sociaal economisch milieu geldt. De Nederlandse taal leren op het niveau wat je mag verwachten van iemand die op latere leeftijd de taal leert of een taalachterstand heeft, staat niet gelijk aan begrijpen wat er in medische termen uitgelegd wordt. Daardoor is taalles geen goede oplossing en moet je inzetten op meer ruimte voor de arts om dingen goed uit te leggen eventueel met ondersteuning van een goede tolk. Voor een verrassend grote groep mensen in Nederland is instructie van de dokter over pilinname en bijwerkingen al te lastig om uit te leggen, laatstaan over erfelijkheid en genetisch onderzoek. Tel daarbij op dat een arts momenteel zeer beperkt de tijd heeft.
Zoals ik al hierboven heb gezegd, weet ik niet alle ins en outs van het tolk-zijn. Uit een andere reactie komt naar voren dat ze een cursus medisch tolken moeten volgen, ik neem nu maar aan dat dat waarheid is. Ik stel niks makkelijk, ik ga er alleen van uit dat wanneer iemand van tolken zijn/haar beroep heeft gemaakt, dat je kan vertrouwen op de professionaliteit en de kwaliteit van het geleverde werk.
Maar goed, nogmaals, ik weet er niet het fijne van, misschien onderschat ik bepaalde zaken. Ik vind het leveren van aanvullende schriftelijke informatie wel een goeie, maar dan heb je weer het probleem dat een deel van deze doelgroep analfabetisch is…
Ah ik dacht dat je wel een beedigd tolk moest zijn maar dat zo’n medische cursus niet verplicht (wel aan te raden) is, maar kan er zo snel niets over vinden.
*heb nog even gezocht maar beëdigd hoeft niet eens. Dat is blijkbaar alleen voor de rechtbank ed. Ik kan niet zo goed vinden wat dan wel vereist is. Wel dat het verplicht is bij de tolkentelefoon, maar je kunt ook van een andere dienst gebruikmaken.
Ik vind wel dat je deels gelijk hebt hoor, maar ik vind niet dat je alle schuld bij de arts en tolk kunt leggen en dat doen sommige mensen wel. (Niet hier, meer op social media.)
Mijn huisarts kan overigens zelf geen Nederlands. Blijkbaar mag/kan dat ook gewoon.
*Het college voor de rechten van de mens vindt overigens dat een tolk bij de dokter een mensenrecht is en dat de basisverzekering dit moet vergoeden.
Maar bij iemand die weinig begrijpt maar wel gewoon Nederlands spreekt kan ik toetsen of mijn informatie is overgekomen. “Als u dit nu straks thuis aan de buurvrouw moet uitleggen, wat zegt u dan?”, en dan kan ik eventuele hiaten in de uitleg opvullen of misbegrepen informatie corrigeren. Met een tolk is het altijd maar gissen wat er heen en weer vertaald wordt, ik geef soms een hele uitleg op een vraag en er wordt alleen “tamam”/“OK” vertaald naar het Turks, of ik hoor iemand in het Arabisch 15 zinnen zeggen, maar ik krijg als vertaling “ja ook buikpijn ja” te horen. Soms is het al onmogelijk om te weten te komen welke taal iemand spreekt en kan je dus ook geen tolk krijgen, soms krijg je tolken aan de telefoon die vragen over menstruatie of kleuren van diarree duidelijk niet in hun dagelijkse vocabulaire hebben zitten. Probeer maar eens via een kleinzoon die op vakantie is en gebrekkige ontvangst heeft te weten te komen of oma nog gereanimeerd danwel geintubeerd of gedialyseerd wil worden mocht het mis gaan, ook in je moerstaal al een heel lastig dilemma waarbij ik heel erg kijk naar non-verbale signalen, zeker bij mensen uit andere culturen ligt dat heel anders dan bij mezelf, kan ik er op vertrouwen dat die kleinzoon die vraag echt stelt, en het antwoord ook eerlijk aan mij vertelt? Of sta ik straks iemand te reanimeren die dat nooit had gewild?
@Ainu tuurlijk mag iedereen altijd bij mij komen en ik ga ze zo goed mogelijk helpen, maar ik krijg ook regelmatig (bijvoorbeeld) Turkse dames die al 50 jaar in Nederland wonen, maar niet meer dan ‘pijn!’ weten uit te brengen, je maakt mij niet wijs dat je al 50 jaar niet meer dan dat ene woord hebt kunnen leren, daar is Nederland gewoon in te kort geschoten, dat had echt beter kunnen zijn.
Heel herkenbaar! Ik werk zelf ook met tolken en soms heb ik nog liever dat ik het zelf moet uitvogelen met iemand die gebrekkig Nederlands spreekt dan met een tolk. Gewoon omdat het zo oncontroleerbaar is en je ontzettend veel nuances van het verhaal mist. Wij werken echter met vrijwillige tolken, tolkentelefoon is ontzettend duur en ik had daardoor wel verwacht dat zij echt zo letterlijk mogelijk vertalen maar toen ik eens een telefonisch tolk nodig had omdat we in die taal geen vrijwilliger hadden dacht ik echt: ehm?
Ja mee eens. Komt ook omdat Turken (ik weet dat het een voorbeeld was hoor) niet inburgeringsplichtig zijn. Nu er meer Turkse asielzoekers deze kant opkomen (tegenhangers van Erdogan) wordt dat ook wel een probleem want mochten zij willen inburgeren, moeten ze dat zelf financieren.
Het probleem is niet alleen dat migranten (die de taal niet vaardig zijn) informatie minder goed begrijpen, maar dat ze soms überhaupt niet weten waar ze moeten aankloppen bij gezondheidsproblemen. Vanuit mijn opleiding weet ik wel dat hier veel aandacht aan wordt besteed, om ook migranten de best mogelijke zorg te bieden.
Trouwens, voor iedereen die zijn steentje wil bijdragen: er zijn volop mogelijkheden om taalbuddy te worden voor een paar uur per week (bijvoorbeeld 2 keer 1 uur), je oefent dan vaak 1 op 1 de taal met iemand als aanvulling op zijn/haar reguliere lessen. Meer vrijblijvend zijn er ook taalcafés waar je kunt aanschuiven aan een tafel en in het Nederlands een gesprek voeren.
Duidelijk iemand die denkt alles door te hebben en grappig te zijn maar het totaal niet begrijpt. Lijkt mij een verhaal om te illustreren dat er zoveel ‘zwart’ genoemd wordt, zonder problemen, en dat je dus niet zo moet zeiken.
(oude interpretatie weggehaald, had begin verhaal niet gelezen :P)
Ik denk dat hij juist wil zeggen dat de associate zwart + Sinterklaas niet logisch is, maar de associatie snoepgoed + Sinterklaas des te meer. De hoofdpersoon herinnert zich pas als hij een stroopwafel eet wat hij moest doen, en niet al bij het eerste ‘zwarte’ dat voorbijkomt. Al die zwarte dingen verbindt hij niet met Zwarte Piet of Sinterklaas.
Wat mij betreft dus anti-Piet, maar alsnog raar.
Een zwarte bladzijde in de literatuurgeschiedenis, zullen we maar zeggen.
Niemand? Denk het niet anders was het vast verteld maar probeer het nog even 
Wat vinden jullie van witte mensen die de bruine en zwarte emoji’s gebruiken op whatsapp? Ik zie dit gebeuren, nu net toevallig weer en mijn moeder doet het bijvoorbeeld ook. Ze gebruiken de donkerste emoji, maar deze mensen zijn beide mega wit. Ik weet dat het voorkomt uit goede bedoelingen, waarschijnlijk om aan te geven dat niet alles zomaar wit is etc. Maar ik vind het irritant. Ik vind het niet aan hun om zwarte poppetjes te gebruiken, gebruik gewoon je eigen kleur. Heb er ook even naar gegoogled en het wordt ‘digital blackface’ genoemd. Ik vraag me af of ik nou overdrijf of niet.
Ik had liever gezien dat alleen die gele oorspronkelijke emoji’s bestonden en dan wel emoji’s met verschillende haarstijlen / gezinssamenstellingen / etc.
Op die gele kwam veel kritiek uit Azië, omdat Aziatische mensen niet altijd even aardig ‘geel’ genoemd worden.
Ik weet wat yellowface is maar ik vind het in dat geval een beetje overtrokken omdat emoji’s in hun simpelste vorm volgensmij gewoon afstammen van smileys:
en bij het zien van dit soort iconen betrek ik geen huidskleur of afkomst. (Vroeger ook niet.) Dan zie ik gewoon een emotie die universeel is. Sowieso gebruik ik ook geen zwarte of witte emoji’s. Van mij had alles sowieso wat betreft design simpeler en eenvoudiger mogen zijn. Maar dat geldt voor mij ook voor het aanbod in winkels of dat je tig schappen aantreft met cornflakes.
Maar dit is toch wel iets anders dan die smiley. Ik zie ook geen huidskleur bij deze emoji maar ja, anderen kennelijk wel.
Omdat alles steeds complexer en gedetaileerder is geworden en daarnaast het ook per besturingssysteem ook weer verschilt hoe jij die emoji te zien krijgt. Ik denk dat we als maatschappij in het algemeen soms te ver doorschieten en niet alleen hoe wij dingen kunnen interpreteren maar ook qua keuzemogelijkheden.
Stel dat je de gele emoji’s dan blauw, paars of groen zouden maken. Dan zal dat ook, maar misschien in mindere mate, voor problemen kunnen zorgen in vergelijking met die gele emoji’s. Wat ik bedoel te zeggen is dus dat we juist door zoveel keuzemogelijkheid en details soms problemen creeeren die er eigenlijk niet hoefden te zijn als we het simpeler was gebleven. Als techbedrijven eerder de focus op andere dingen zouden leggen.
Ja dit begrijp ik allemaal. Maar dat was niet mijn vraag. Het is nou eenmaal anders, we hebben allerlei varianten van emoji’s. De vraag is nu hoe we daar mee omgaan.
Mensen dan maar alleen hun eigen kleur laten gebruiken, of gewoon die niet gebruiken. Maar zullen mensen er dan ook over vallen als een witte vrouw een donker kind heeft (geadopteerd)en op haar instagrampagina de witte variant gebruikt voor haar man + haarzelf en een bruine voor het kind in hun Instagram bio. Of zullen dan mensen daar ook weer over vallen? Moet dan aan het driejarige kind eerst worden gevraagd of zij dat goedkeurt, of ze uberhaupt wel wil dat haar ouders informatie (waaronder foto’s) van haar delen op het web… Of zouden dan die gele ook gewoon mogen? Of zou je alleen dan de namen mogen vermelden “Linsday, John & Casey.”