@flamoes Goed voorbeeld, die ga ik ook gebruiken!
Ik vind zelf dat niet alles zou moeten kunnen op het gebied van kunst. Vooral niet bij cabaret. Ook omdat de scheidslijn tussen kunst en een grappenmaker met een podium vrij klein is. Ik zou denk ik prima een halfuur kunnen vullen met makkelijke grappen over mijn eigen afkomst. Als ik echt de lachers op de hand wil hebben moet ik in een vergadering waar ik te laat binnenkom “Surinamer he” (wat ik never zou doen). Het is al zo vaak vanuit zoveel kanten gedaan en het is echt niet zo dat het zich ontwikkelt of sterk maatschappijkritisch is. De kern is consequent hetzelfde. Gaat vaak over eten, dik zijn, het accent, de strenge opvoeding en nog vaker: te laat komen en luiheid.
Daarnaast vind ik die gedachte (het moet allemaal kunnen. Vaak in combinatie met want we zijn tolerant niet racistisch) best een groot probleem in nederland. Zoals @grace zegt grappen ten koste van geloven en bevolkingsgroepen ontstaan door racistische stereotypering, gebaseerd op eeuwenlange geschiedenis. Die stereotyperingen zitten ook vrij diep ingebed in Nederland. Tegelijkertijd staat de Nederlandse samenleving absoluut niet open voor kritiek. Klein voorbeeld: Sylvana Simmons omslag in populariteit begon toen ze zich aan tafel bij dwdd uitsprak over het gebruik van de zeer denigrerende term “zwartjes”. Waarna ze moest uitleggen waarom die term niet acceptabel was en daar eigenlijk totaal niet serieus in genomen werd. Als dat niet getuigt van diep geworteld racisme weet ik t ook niet meer.
Ik kan het zelf slecht uitleggen, maar in Witte Onschuld gaat Gloria Wekker hier heel uitgebreid op in. Erg verhelderend