hieronder mijn two cents. Misschien een extra argument waarom het fout is, of toch op zijn minst een wrang gevoel geeft bij mij…
Mijn metekindje (is dat iets dat Nederlanders kennen?) heeft een witte moeder (een vriendin van me sinds we kleuters waren) en een zwarte vader. Telkens mijn moeder mijn metekindje ziet, roept ze enthousiast uit dat die helemaal zijn vader is. Nu, wie 3 seconden goed kijkt, ziet onmiddellijk dat ie als 2 druppels water op de broer van mijn vriendin lijkt (die mijn moeder dus vroeger heel vaak gezien heeft, en zelfs nu nog af en toe ziet). Maar mijn moeder is met haar goedbedoeld kolonialisme niet in staat om voorbij de kleur te kijken. Kind heeft een donker kleurtje, vader ook, dus ze lijken als twee druppels water op elkaar. Alsof dat het enige vergelijkingskenmerk is voor mensen met een donkere huidskleur (zie ook de veelgehoorde uitspraak ‘alle zwarten lijken op elkaar’ en nog ranzigere varianten, voor mij valt dat in die categorie).
Toen ik zei dat ik meter werd, riep ze ook onmiddellijk uit dat dat wel leuk was dat ik zo’n schattig kroezelharig metekindje zou krijgen. Terwijl, het is supertof dat mijn vriendin mij vroeg om meter te worden, maar met een witte vader was dat even tof geweest. En hoewel mijn moeder het oprecht goed bedoelt en mijn metekindje sowieso een warm hart toedraagt,ongeacht zijn kleur, is het toch wrang dat ze daar onbewust zoveel nadruk op legt…
