Geen idee of dit relevant is voor jouw verhaal, maar mijn oma van moeders kant heeft iets “fouts” gedaan in de oorlog en over oma mocht niet worden gepraat. Misschien heeft de oorlog iets met jouw opa te maken?
Nogmaals, geen idee hoor, maar het zou zo maar kunnen.
Maar geboorteaktes zijn wel ‘gewoon’ op te vragen bij de gemeente waar iemand is geboren, in het geval van je ouders volgens mij zelfs vaak zonder machtiging. Of je het moet doen terwijl je moeder het niet wil, is een tweede, maar het kan wel.
Het kan ook zijn dat de vader als onbekend genoteerd staat
1 like
Het is toch heel logisch dat je wilt weten wat je roots zijn en wilt weten wie je familie is. Je roots stoppen toch niet bij je ouders. Ik snap echt heel goed dat je dat zou willen weten en geen genoegen neemt met alleen deze boodschap. Vind tegelijkertijd ook dat je de grenzen van je moeder moet respecteren dus het is heel lastig hoe je dit dan op een goede manier zou moeten aanpakken.
16 likes
Ik zie nu idd dat je de akte van je ouders op mag vragen zonder machtiging. Maar je moet wel opgeven waarom je de akte opvraagt.
Lijkt mij inderdaad niet heel kies om dat achter je moeders rug om te doen.
5 likes
Ik zou voordat je allemaal stappen neemt even bedenken wat je met de informatie gaat doen. Ga je die man opzoeken als hij nog leeft? Ga je zijn mogelijke andere kinderen contacteren? Ga je dan contact onderhouden? Ga je over dit alles de rest van je moeders leven tegen haar liegen of ga je haar straks iets vertellen dat ze niet wil weten? Hoe beïnvloedt jouw kennis over haar biologische vader jullie relatie straks?
34 likes
Nee. Je roots liggen bij je ouders.
En als moeder zegt dat ze er niets mee wilt dan houdt het op.
2 likes
Dat is wel heel kort gezegd. Ook voorouders en alles daarvoor spelen mee. Hoe zij zich hebben gedragen en hun kinderen hebben opgevoed werkt vaak generaties door. Dus nee niet alleen ouders zijn je roots
Maar dit is wel een lastige want je negeert je moeders grenzen wel erg als je toch gaat zoeken. Weet je ook waarom ze hem niet wil zien/wil weten wie hij is? @heeleventerug
Ik kan me wle goed voorstellen hoor dat je wilt weten wie hij is!
8 likes
Heeft iemand een boekentip waar rationeel denken in uitgelegd word? Hoe werkt het welke stappen zet je wat zijn de valkuilen in argumentatie etc. En ook wat is het en hoe zit het met emoties en beslissingen nemen.
Ik heb een boek geleend van de bieb dat wle oke leek, maar lees nu een behoorlijk vernietigende recensie in de trouw. Helaas staat er geen andere tip in. Het gaat om onderstaand boek.
1 like
Wow, thanks voor alle reacties. Ik weet ook nog niet precies hoe en wat, want mijn band met m’n moeder is enorm goed en ik ben een open boek dus ik wil ook niet in het geheim zoeken.
Maar er komt een dag dat mijn moeder overlijdt (ik hoop niet dat ik dit nu over haar ga afroepen overigens) en ik kan me voorstellen dat ik dan wel op zoek zou gaan naar meer informatie.
En ik snap dat jullie vinden dat ik de wens van m’n moeder moet respecteren, ik denk alleen wel dat mijn mysterieuze opa invloed op me heeft omdat hij onderdeel is van mijn genen en het energetische familiesysteem.
Dus het is aan de ene kant gewoon puur ordinaire nieuwsgierigheid en aan de andere kant ook een soort bewustzijn van mijn plek in dat systeem. (Nu ik erover nadenk, kan ik misschien wel eens kijken naar een familie opstelling, misschien brengt dat al iets van rust ofzo.)
Toevoeging: ik denk dat m’n moeder gewoon te nuchter is om het te willen weten.
7 likes
Kun je niet aan je moeder vragen wat zij er van vindt als jij het uitzoekt, maar het niet met haar deelt?
Zoiets werkt in de praktijk toch niet. Het zal altijd wel een keer ter sprake komen.
Overigens kan ik vrij weinig met ‘genen en het energetische familiesysteem’. Maar goed, ik heb ook totaal geen interesse om op zoek te gaan naar mijn vader of familie.
20 likes
Dit heb ik overwogen inderdaad, maar denk dat dat geen optie is omdat ik een ramp ben in dingen voor mezelf houden. En het ook heel rot zou vinden als er ineens onderwerpen zijn die ik niet met haar kan bespreken, want we kunnen altijd alles bespreken.
Het klinkt misschien ondankbaar want ik ben enorm privileged met m’n gezin en de opa en oma’s die ik wel heb gekend. Het onderwerp blijft alleen zo kriebelen.
2 likes
Ik zit misschien een klein beetje in een vergelijkbare situatie aan de andere kant. De vader van miin vriend (opa van zijn dochter, duh) is voor haar geboorte overleden. Die man heeft veel pijn veroorzaakt en ze heeft nu een hele lieve opa waarvan ze (nog) niet weet dat het niet haar echte opa is. Stel dat zij achter mijn vriends rug om op zoek zou gaan naar antwoorden over haar biologische opa zou dat echt zijn hart breken. Het is niet dat hij haar haar nieuwsgierigheid niet zou snappen, maar er is een reden waarom hij zijn pijn niet met haar wil delen omdat het echt een nare man was.
Mijn advies zou zijn: zo lang je niet weet waarom je moeder het niet wil weten, zou ik het niet zonder haar medeweten doorzetten
2 likes
Maar wat win je ermee door het te weten? Ga je die man opzoeken? Wie weet wilde die man zelf met rust gelaten worden. Ik weet niet of ik het eens ben met je stelling dat je het recht hebt om dit te weten? Hoezo? Heeft hij tegelijkertijd geen recht op privacy? Of jouw moeder recht op rust? Ik zou echt bang zijn dat dit mijn band met mijn moeder kapot zou maken als ik in jouw schoenen zou staan. Vooral omdat je aangeeft slecht bent in geheimen bewaren zou ik het niet doen of expliciet om toestemming vragen bij je moeder. Er kunnen ontelbaar veel redenen zijn waarom ze geen contact hebben, wil je echt die potentiële beerput opentrekken?
3 likes
Nee ik vind het niet zo zwart wit maar als er geen mogelijkheid is door overlijden of geen contact dan vind ik dat het gewoon zo is.
Dan vind ik dat je het met de kennis van je ouders moet doen.
Soms zijn dingen gewoon zo, als ze het niet had geweten dan had ze het met de gegevens van die overleden ‘opa’ gedaan.
4 likes
Wat moeilijk dat er bij je vriend in de familie zoiets verdrietigs speelt. Ik denk wel dat het heel belangrijk is om te weten als er grote traumatische dingen in je familie zijn gebeurd. Die kunnen doorwerken in de volgende generaties (intergenerationeel trauma) en zonder aanknopingspunten kan het knap lastig zijn als je zelf vastloopt in het leven.
Dat neemt natuurlijk niet weg dat als iets heel moeilijk en pijnlijk is er niet goed moet worden nagedacht over de vorm, het moment en mate van detail. Maar hoe liefdevol en beschermend bedoeld ook, ik denk dat je je familiegeschiedenis niet voor altijd weg moet houden bij je kind.
7 likes
Dat is ook helemaal niet de bedoeling hoor, ze is nu 4 dus het komt, ooit.
2 likes
Mocht het nog niet duidelijk genoeg zijn, sowieso ben ik eerlijk tegen mijn moeder en gebeurt er niks achter haar rug om.
Ik wilde gewoon wat informatie winnen voor het geval ik in de toekomst hier wat mee wil doen.
Dank jullie wel voor jullie visie in ieder geval, ik heb inmiddels iemand gemaild over familie-opstellingen en - ook al hebben sommige mensen daar misschien helemaal niks mee - ik denk dat een mooie middenweg is tussen het respecteren van mijn moeders wens en tegelijkertijd ook mezelf verder te helpen met de onrust.
10 likes
Ah sorry, dan heb ik je verkeerd begrepen. Ik dacht door deze zin dat ze het niet mocht weten later. Hoe dan ook sterkte met de hele situatie. Klinkt heftig.
1 like