Gister wel het meest enerverende TMI-dagje van mijn leven gehad. Best een lang verhaal dus alvast succes met lezen haha.
Had het vermoeden dat ik een verrekte bilspier had, moeite met zitten en liggen. Dus dinsdagavond naar de fysio maar die vertrouwde het niet door hoe het voelde (verdikking en warm) dus met een berichtje naar de huisarts weer naar huis gestrompeld. In de nacht toch maar weer op de bank gaan liggen omdat ik geen fatsoenlijke houding kon vinden, tot ik ‘s ochtends 7u ineens iets nats voelde tussen mijn benen. Bleef maar lopen en die GEUR niet te doen kleine fast forward: de huisarts heeft tussen mn bil gekeken en die zag inderdaad een ontsteking/abces (open dus, zover was duidelijk haha) en zei ondanks dat het wel ontlast is toch even overleggen met de chirurg. Gebeld en doorgestuurd naar de spoed.
Op de spoed weer een aantal mensen een sneak peek tussen mn billen gegeven en toen vertelden ze dat t een perianaal abces was en dat ze dat operatief openen/schoonmaken onder algehele narcose op de OK. Was wel even schrikken, maar was ook niet echt een andere optie. Operatie is goed gegaan. Ze hebben de wond open gelaten zodat het niet weer gaat etteren dus dat wordt goed spoelen de komende tijd en dan duimen dat het goed heelt!
Toch wel bijzonder dat je bij de eerste zorgverlener nog denkt: beetje ongemakkelijk zo recht je kont in, maar dat het daarna bij de 10 mensen die daarna nog volgen echt totaal niks meer uitmaakt