Ik ga morgen met Dolly naar de dermatoloog omdat ze nog steeds jeuk en kale plekjes heeft.
Ik heb er nu al stress van, ook al ga ik haar gabapentine geven vooraf om haar normaal in t mandje te krijgen.
1 like
Ik ben net met dolly terug van de dermatoloog, was een hele lieve arts en assistente, dolly deed het geel goed!
Ze hebben een kweek genomen en bloed geprikt en over ongeveer 4 weken hoor ik of daar iets is uitgekomen.
Tot die tijd moet ik medicijnen gaan geven met een spuitje, zo in dr bekkie. Heeft iemand daar nog tips voor?
12 likes
Soort van tip. Ik doe het samen met mijn man, hij houdt de kat vast en zet zijn vingers aan de voorkant van de kaken. Ik zit er dan voor met het spuitje en duw het tegen de lip van de kat. En dan zodra de bek heel even open gaat direct erin spuiten. Het duurde ons echt even voordat we er handigheid in krijgen maar nu gaat het behoorlijk snel. Kat vind het niet leuk, het medicatie die ook vies smaakt maar het is helaas niet anders.
Er zijn ook wel youtube filmpjes voor de vinden, ik vond deze wel handig. Zij dienen het langzaam toe, ik doe het heel snel maar heb ook maar een heel klein beetje vloeistof wat erin moet. (Het is officieel een tablet wat ik moet toe dienen maar dat gaat echt niet dus daarom is het tot poeder vermalen met een beetje water.)
Succes! Het is echt ook even handigheid erin krijgen.
1 like
Ik heb die van mij weleens antibiotica moeten geven die ze vies vond en ik moest het in m’n eentje doen haha. Helaas ging het enkel met de kat in een doek wikkelen (anders klauwde ze met haar nagels mijn handen en benen kapot) en vastklemmen tussen m’n benen op de grond. Dan de bek openen, of van de voorkant of via de zijkant beetje duwen, uiteindelijk deed ze m wel open. En dan snel die spuit erin en beetje achter in de keel mikken zodat ze het doorslikte en niet uitspuugde.
Vond het echt een vreselijke methode om te doen maar bij haar gaat het helaas niet anders en binnen een minuut liep ze weer vrij (en komt ze ook weer knuffelen gelukkig)
3 likes
Thanks @Swelgje en @Wolf! Ik ben ook alleen, dus zal denk ik ook met een handdoek aan de slag moeten haha.
Net zat ze rustig naast me toen ik de eerste spuit aan t klaarmaken was, en kon ik het zo in dr bek spuiten. Ze verwachtte denk ik niet dat er vloeistof aankwam want ze sprong weg. Morgen maar weer kijken hoe t dan gaat!
3 likes
Ja ik heb dit gebruikt voor onze nieuwe bank en werkte goed icm streng en consequent zijn. Op oude meubels (waar de krabferomonen ?? al op zitten) werkte het niet super.
Zal even zoeken welk spul het was
Edit
Mijn poes is inmiddels (naar schatting) 18 jaar oud en gelukkig gaat het ondanks haar blindheid, artrose en schildklierproblemen (al is dat laatste gelukkig praktisch verwaarloosbaar door de medicatie die ze neemt) heel goed! Ik heb haar nu bijna twee jaar geleden geadopteerd en als ik denk aan de eerste maanden bij ons en hoe ze nu is, lijkt het echt of ik een compleet andere kat heb gekregen. Haar temperament was altijd al heel zacht en lief, maar ze is echt helemaal opgebloeid. Voor mij wel een bevestiging dat (oudere) katten adopteren het best bij mij past.
Ik luister momenteel de podcast van Liesbeth Rasker, Kroegpraat, en het thema is rouw over een huisdier. De gast is Lize Korpershoek en het gaat - uiteraard - over katten. Ik vind het een mooie aflevering en ik herken veel (ik ben opgegroeid met huisdieren en die werden doorgaans allemaal heel erg oud, dus toen ze doodgingen overviel me dat verdriet heel erg). Liesbeth heeft het over haar kat die bijna 17 wordt en wat kwakkelt met haar gezondheid. Bij de dierenarts schetst de arts wat mogelijke scenario’s over wat er aan de hand kan zijn, en Liesbeth zegt daarop; oh maar ze kan daar nog wel heel oud mee worden toch? En dat de dierenarts dan een beetje ongemakkelijk zegt; euh mevrouw, ze is eigenlijk al vrij oud. Ik herken dat heel erg bij mijn eigen kat. Ik weet rationeel dat ze heel oud is, dat wist ik vanaf de adoptie. Maar tegelijkertijd wil ik dat ook niet helemaal onderkennen en focus ik me heel erg op hoe goed ze eruit ziet, dat haar vacht nog zo mooi is, dat ze nog zo goed eet en drinkt etc. Als iemand tegen me zegt; ‘ja je ziet wel dat ze oud is’ dan krijg ik daar bijna een beetje buikpijn van. Ik kan en wil niet nadenken over het moment dat we afscheid van elkaar moeten nemen.
Ik heb absoluut 0 spijt van het adopteren van een oudere, verzwakte kat. Wel heb ik enorm onderschat hoe gehecht ik aan haar ben geraakt (ze is mijn eerste “eigen” kat en we hebben natuurlijk best een proces doorgemaakt). Ik hoop dat ik haar nog heel lang bij me mag hebben
Oke sorry voor dit hele boekwerk haha
41 likes
Sinds vanmiddag zijn de kittens bij me, en wat een cuteness overload hier. Ondertussen vind ik het ook allemaal heel erg spannend want dit zijn m’n eerste katten, dus ik ben heel erg bang dingen fout te doen. Anderen zullen heel erg op gevoel eten geven bijvoorbeeld, ik wil bij wijze van spreken nu op de gram nauwkeurig weten hoeveel ik precies moet geven. Na 2 uur alleen maar rennen, ontdekken en spelen, liggen ze nu uitgeteld op de bank. Een kwam tegen me aan liggen dus volgens mij voelen ze zich wel thuis 
41 likes
Ah nee joh, zo lang ze eten, drinken, een schone kattenbak, wat om mee te spelen hebben en een plekje om zich lekker terug te trekken is er niets aan de hand!
3 likes
Die basis is er gelukkig haha, dus ik moet zelf ook even vertrouwen hebben dat ik dit kan haha
Moest wel wat plekken even cat proof maken kwam ik achter, maar ook dat komt de komende dagen vast wel goed
1 like
Wat een schatje ik heb mijn kittens vanaf het begin onbeperkt brokjes gegeven. Dat kan vaak ook dus dat haalt misschien wat brokjes weeg stress eraf. Je kunt het echt! Liefde, eten en drinken en spelen en je bent hun beste vriendin.
4 likes
Jaa ze krijgen nu nog porties brokjes (en natvoer) maar onbeperkt aanbieden zou wel echt heel handig zijn! Maar soms hoor je dan weer katten die vreetzakken zijn en moddervet worden hahaha
1 like
Haha ja dat kan ook idd. Bij mij gebeurde dat bij allebei niet. Ik heb zelf het idee dat ze dan minder obsessief op eten worden maar n=1 plus waarschijnlijk wat geluk 
2 likes
Wat een lieverd 
Ik wil ook nog niet denken aan het afscheid wat ooit gaat komen en mijn kat is nog ‘maar’ 11.
1 like
Ik heb ook toen ze kitten waren onbeperkt brokken gegeven. Ik merkte dat omdat ze zo hard groeien (mijn katten zijn ook Mainecoons) ze veel eten nodig hadden. Mijn katten zijn niet zo gefocust op eten, dus ze eten de hele dag door kleine beetjes. Maar dat is iets wat je met jouw kittens moet uitproberen. Als ze echt gaan schransen en daardoor bijvoorbeeld gaan overgeven, kun je beter niet onbeperkt brokken geven.
2 likes
Ahh ik vind het een lieve post en heel herkenbaar. Mijn katten zijn vorige week 7 geworden en ik vind dat al verschrikkelijk als ik er te lang over nadenk, omdat sommige katten maar 12-14 worden. Het idéé dat zij ooit overlijden kan ik al niet eens aan.
Ik vind het heel lief en mooi dat je in twee jaar tijd zoveel van je kat bent gaan houden. Dat is naar mijn idee de mooie kant van verdriet om (toekomstig) verlies: het zegt ook heel veel over wat iemand voor je betekent en wat voor band en relatie je met iemand hebt opgebouwd (wat echt niet vanzelfsprekend is). Ben benieuwd naar die podcast, ga het luisteren.
@MACdonalds cute! Klinkt alsof het hartstikke goed gaat. Mijn katten hebben ook onbeperkt eten (wel in zo’n voedseltoren, dus ze moeten er wel íets voor doen om te kunnen eten, misschien helpt het tegen schranzen), en zijn altijd op goed gewicht geweest terwijl ze de eerste 6 jaar van hun leven in een relatief klein appartement woonden.
5 likes
Ik heb me daarin zo vergist en de angst die ik heb als een van mijn katten gaat overlijden. Helemaal nu we 1 zieke kat hebben. Hij ziet er heel goed uit, gewicht is goed, niet uitgedroogd (wat bij nierkatten eigenlijk standaard is) maar ik weet gewoon dat er iets met hem is en je weet niet hoe lang het gaat duren. Hij is ook pas 9 (dacht ik, ben het boekje met geboortejaar kwijt) en ik ging er altijd vanuit dat hij minstens 15 ging worden. En in theorie zou dat nog steeds kunnen al is het niet erg waarschijnlijk. De ergste angst van de eerste weken, toen kat net terug was het ziekenhuis, is wel weg maar ik heb dit zo ontzettend onderschat bij mezelf.
@boonie @Hippe_kikker en anderen die continu droogvoer aanbieden: geven jullie dan ook natvoer? Want als ze de hele dag toegang hebben tot droogvoer zitten ze voor m’n gevoel vol als ze 1 keer per dag natvoer krijgen en gaan ze dat niet eten.
Ik geef niet standaard nat voer maar wel als treat soms. En dat gaat er altijd wel in hoor
3 likes
Ja, ´s avonds een half zakje. Kat staat echt te zeuren daarom, hij eet ook zijn natvoer daarna wel in stukjes op. Eens ze het gewend zijn passen ze hun droogvoerconsumptie daar wel op aan denk ik.
3 likes