Gisteren avond een rondje gefietst met m’n vriend. Hij zet zijn fiets buiten in de stalling en ik zet hem binnen. Ik sta een beetje dromerig naar de lucht en het licht te kijken en ga daarna de deur van de stalling opendoen. Dan blijkt iemand anders die in die stalling moet zijn al die tijd staat te wachten. Ik zeg “oh goedemorgen! Ik had u helemaal niet gezien! Ik ben nog niet wakker geloof ik!” Die meneer kijkt wat schaapachtig. Dan laat ik die meneer voorgaan (want sleutel van de deur zit aan fietssleutel dus ik moet m’n fiets weer van slot halen). Die meneer heeft zijn fiets neergezet en ik zeg in plaats van een normaal doei of tot ziens “U ook alvast fijne feestdagen he!”. Ik heb echt geen idee wat me bezielde
Haha lang geleden dat ik hardop moest lachen om een berichtje. Wat een vet lieve foto ook, mij had je overtuigd hoor! Is het huisdier er gekomen?
Het huisdier zelf nog niet, maar m’n vriend wil zelf inmiddels ook graag een konijn dus er is hoop
Van de week had ik een bruiloft, maar ik was best wel zenuwachtig omdat ik bang was dat ik zou gaan huilen. Toen de bruid binnenkwam werden we vlak daarvoor gevraagd te gaan staan. Prima. Binnenkomst. Weer zitten. Ceremonie praatje blabla. Maar door alle zenuwen zat ik niet zo goed te luisteren en hoorde ik opeens de babs zeggen ‘dan verzoek ik jullie nu om te gaan staan’. En ergens dacht ik wel hmm alweer, nou ja het zal, dus ik pakte mn tasje van mn schoot en terwijl mijn lichaam half ging staan bedacht ik me dat ze het bruidspaar bedoelde…
Ik wilde echt in een gat verdwijnen voor de komende 10 uur en naast me keek mijn vriend me zo aan van oh my wat deed je?!
Hahahaha
Omg ik had net iets zoiets ongemakkelijks in de supermarkt (in het buitenland)
Ik was klaar met boodschappen doen dus liep naar de kassa, m’n vriend ging nog even wat pakken en kwam iets later. Ik leg dus alles op de band maar m’n boodschappen lagen helemaal tegen die van de man voor me aan. Er lag maar één beurtbalkje vlakbij de lopende band, vond het al irritant dat dat balkje niet dichterbij lag. Ik hang echt helemaal over de kassa heen om dat ding te pakken terwijl ik heel raar werd aangekeken door de kassamedewerker. Ik leg dat ding dus tussen onze boodschappen in en zie vervolgens dat de mensen achter mij hetzelfde probleem hebben want er zijn geen balkjes meer.
Ik kijk naar de kassa naast ons en daar stonden twee balkjes, dus ik denk ach ik zal is een goede daad verrichten vandaag en loop naar die kassa om twee van die beurtbalkjes te pakken. Terwijl ik terugloop naar mijn kassa komt mijn vriend vanaf de andere kant aangelopen en kijkt me al heel vreemd aan, waarna ik die balkjes omhoog hou en roep: er zijn geen balkjes meer! (Zo zag het er echt uit trouwens met die handjes in de lucht)
Ik zet die dingen dus op de lopende band om de boodschappen van de anderen te scheiden en dacht nou heb ik toch weer even die mensen geholpen! M’n vriend komt naast me staan en zegt: sorry maar wat doe je?? Ik zeg ja gewoon die boodschappen scheiden want alles staat tegen elkaar aan en er lagen geen balkjes meer hier. Hij:
Zegt ie: ja das heel aardig maar dat kennen mensen hier helemaal niet en dat zijn gewoon de balkjes die aangeven dat de kassa gesloten is. Ik begreep meteen waarom die mensen allemaal zo raar keken en geen ‘dankjewel’ zeiden.
Toen heb ik maar met een rood hoofd die dingen weggehaald en keek die kassamedewerker mij echt aan alsof ik gek geworden was. Daar ga ik dus ook nooit meer naartoe. Die jongen zal wel denken: waarom zet dat mens opeens overal ‘kassa gesloten’ balkjes tussen ?!
Het is me ook nog noooooit opgevallen dat ze dat hier niet eens gebruiken
Huh in welk land doen ze dat niet?
Wat gek!
Ik kan niet meer
Israël blijkbaar haha, misschien in sommige winkels wel hoor maar nu ik erover nadenk heb ik het tot nu toe nog niet gezien. Echt raar, is toch onhandig?
Hoe bepalen ze dan wanneer de boodschappen van een ander beginnen? Moet je dan zo ongemakkelijk roepen; NEE DIT IS VAN MIJ??
@Gebruikersnaam @Solsikke Ja iedere keer goed opletten inderdaad, en bijna altijd vragen ze dan of dit of dat er ook nog bij hoort maar nee dat is dan van de volgende al, ik denk dat ik die balkjes hier maar eens ga introduceren ahahaha
Ik had net verkering met mijn vriend en hij bleef slapen. We zaten samen YouTube te kijken op mn laptop dus ik zat op zn schoot. Ik stond op en… was doorgelekt op zijn lichte spijkerbroek!!! Dat was al erg genoeg maar hij moest de volgende dag naar werk dus ik gauw die broek wassen. Maar in mijn studentenhuis was de centrifuge functie van mn wasmachine kapot dus die broek was zeiknat (vlek was er wel uit). Broek 's nachts uitgehangen maar het was koud dus hij was nog steeds nat de volgende dag. Hij heeft zich in die broek gewrongen en is naar zn werk gefietst, tegen zijn collega’s die vroegen waarom zn broek nat was zei hij dat het regende waar hij fietste (???)
Hier in Zuid Afrika doen ze dit ook niet!
Dus ja… er wordt regelmatig per ongeluk iets van een ander gescand omdat degene achter je geen gevoel voor personal space heeft
Gat in de markt!
Hahahaha
Ik had vandaag zo’n geval ‘verkeerde uitdrukking gebruikt’ (zoals hierboven ook al wel staan, weet even niet meer van wie).
Ik sprak met een vrouw die langzaam haar gezichtsvermogen verliest, heel heftig. Ze had altijd al gehoorproblemen en nu blijkt dus ook dat ze langzamerhand steeds minder ziet en mogelijk zelfs blind wordt. Ze vertelde er heel openhartig en mooi over – over wat ze dan nu ongeveer ziet, en wat dat in het dagelijks leven betekent, en dat ze wil gaan reizen nu ze nog genoeg van haar omgeving meekrijgt. Ik vroeg toen over haar aandoening: “Weet je hoe het zich gaat ontwikkelen, of heb je daar geen zicht op?”… Wauw.
En toen flapte ik er daarna ook nog uit “of nou ja haha dat is niet zo’n goede woordkeus”.
Ik had een keer een practicum met een groepje dat ik nog niet kende. Raakte me een meisje aan de praat en op een gegeven moment ging het over dat haar vader een aantal jaar geleden overleden was, en hoe ze daarmee om gegaan was ook icm de studie en zo. Heel uitgebreid over gesproken.
Vraag ik echt letterlijk daarna waar haar ouders wonen. Doodleuk meervoud gebruikt.
Ok heel flauw maar DOODleuk…
Gisteren was ik op een verjaardag en ik was zelf van de week ook jarig. Op een gegeven moment werd mij een enveloppe overhandigd. Ik begon een heel verhaal over dat het echt niet had gehoeven om een cadeau te kopen etc. Bleek het een uitnodiging te zijn voor hun bruiloft. Het was zo ongemakkelijk.
Op mijn werk is er iemand nieuw aangenomen. Hij is erg zijn best aan het doen om zo snel mogelijk iedereen zijn naam te leren en te weten wat je functie is enzo. In totaal werken we met ongeveer 10 mensen.
Nu is het zo dat hij in dezelfde week maar liefst drie keer dacht dat ik niet een van de begeleiders ben, maar een van de cliënten (jongeren) die bij ons verblijft… Elke keer zo awkward. Mijn collega’s begrijpen er niets van en liggen elke keer plat van het lachen haha. Ondertussen herkent hij me gelukkig wel