Ik denk van niet
Ik denk zelfs dat bijvoorbeeld ook dit forum (toch ‘links’/ beetje elitair op sommige gebieden) vol zit met mensen met een geheel witte familie en directe vriendenkring.
Ik kan me anno 2023 niet voorstellen dat er nog compl “witte” families zijn hoor, dat is toch allang gemixed of aangetrouwd etc.
Ik ken er echt genoeg en ik woon in de fucking randstad. Laat staan als je in schubbekutteveen Drenthe woont.
Ja een van de beste vrienden van mijn beste vriend (snap je ‘m) is nu zijn vriend niet meer omdat hij een gigantische FvD aanhanger is geworden en dingen zegt als ‘rassen zouden niet moeten mengen’ en mijn beste vriend is letterlijk gemixt. En die jongen snapte dus niet dat mijn beste vriend dat erg vond, want zij waren gewoon vrienden dus dat was niet persoonlijk bedoelt ???
Ik heb een compleet witte familie en ook een compleet witte vriendengroep. Ik woon in Zeeland. Er zijn hier weinig niet witte mensen ik zie gelukkig in jongere generaties wel meer diversiteit maar ook dat is nog heel summier.
Dus ja, dat bestaat echt nog wel. En nee da tis geen bewuste keuze vanuit mij.
Ik kan me dus voorstellen dat veel racisten zich ook in een witte bubbel begeven, en dat dat bij hen dan wel een bewuste keuze is.
Wat ik wel vaak merk bij dat soort rracisten dat zij dan een Collega van kleur hebben. En als hij of zij dan zegt van oh denk je ook zo over mij dat er dan word gezegd “ja maar jij bent anders…” en dan noemen ze allemaal steriotype bullshit op enzo.
Nee want hij is dan ‘een goeie’
Ik heb geen verstand van wat hier staat, maar deze mensen richten een politieke partij op met die naam? Begrijp ik het goed?
Veel erger dan het racisme vind ik dat we inmiddels in een situatie zit waarbij het politieke proces door dit soort onzin gegijzeld mag worden. De idioterie kan me echt niet raken, dat we hier geen automatisch verweer/afkering van hebben wel.
Omg…What’s next, een partij genaamd ‘rot op naar je eigen land!’??
Wat ongelofelijk debiel om zo’n partij op te richten en ook als je daar op zou stemmen. Die zwarte piet fanatiekelingen zijn echt zo sneu, je zou maar een hele partij oprichten omdat je niet tegen die verandering kan waar geen enkel kind mee zit
Eerder vanmiddag vertelde ik dit:
TW: gebruik n-woord op de werkvloer advies gevraagd
Samenvatting
En zojuist net waren mijn collega’s samen een locatie aan het bekijken om daar mogelijk trainingen te gaan houden in de toekomst. Die persoon daar bood hen geen koffie aan en (diezelfde collega van vanmiddag) zei “er stonden ook n-woordzoenen die tegenwoordig niet meer zo heten maar kregen we ook niet, had daar zo’n zin in” dus ik zei “ja gewoon zoenen dus”
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Ik zit notabene in de werkgroep diversiteit en exclusiviteit en ik klap op zo’n moment toch een beetje dicht. Deze vrouw gaat volgend jaar met pensioen dus al ouder maar dit mag geen excuus zijn. Ik dacht er ook over haar even apart te nemen en uit te leggen/te verzoeken het n-woord niet meer te gebruiken (lijk mij wel) maar de volgende keer is het weer iets anders?
Of tijdens ons volgende teamoverleg aangeven dat ik merk dat er soms dingen worden gezegd (concreet aangeven wat) en ik daar nogal moeite mee heb?
Of het gewoon tijdens het volgende werkgroep van inclusie bespreken, dat is volgende week, dat kan natuurlijk ook. Ik werk hier met veel plezier en wil het ook geen groot ding maken hoe wel dat het wel is natuurlijk en nu heb ik er een naar gevoel bij en dat lijkt me ook absoluut niet de bedoeling. Ik wil dit andere mensen (van kleur) ook besparen en graag voorkomen dat dit vaker gaat gebeuren.
Misschien de volgende keer in de situatie zelf gewoon iets zeggen als “als je weet dat ze tegenwoordig niet meer zo heten, waarom noem je ze dan zo?”. Ze is blijkbaar wel op de hoogte dus ik zie niet in wat je haar nog kan uitleggen. En ik zou met die werkgroep bespreken hoe dit structureel aangepakt kan worden.
Mijn werk heeft dit niet. Ik vind dat een gemis. Tegelijkertijd weet ik niet goed wat zo’n werkgroep inhoudt. Wat zijn de verantwoordelijkheden van zo’n werkgroep? Wie zit er in zo’n werkgroep?
Ik weet nog niet zo goed wat ik in jouw geval zou doen. Ik lees erin dat je twijfelt juist omdat je in die werkgroep zit. Het komt over alsof je nu niet zo goed weet waar het thuishoort? Het simpelste en snelste zou misschien zijn om het los te zien van je werkgroep. Als een collega het n-woord zou gebruiken, zou ik daar beslist direct wat van zeggen en niet wachten op tussenkomst van een werkgroep. Op de lange termijn zou je het wel kunnen meenemen in de werkgroep.
Edit: Ik had de reactie van @Fuji kennelijk over het hoofd gezien. Eigenlijk wat zij zegt dus.
Ik twijfel niet omdat ik in die werkgroep zit, ik baal van mezelf dát ik notabene in zo’n werkgroep zit en op zo’n moment als er zo’n opmerking gemaakt wordt ik niet goed weet hoe ik op dat moment (nog beter) kan reageren. Ik zou beter verwachten van iemand die in die groep zit.
Ons doel is en waar we mee bezig zijn;
Vacatureteksten inclusiever maken
Feestdagen naar keuze, dus als jij vrij wil voor het Suikerfeest en niet voor kerst krijg je daar een vrije dag voor
Thu is arts punt nl inclusiever maken (de redactie zit ook in de groep)
Bewustwording op de werkvloer (we zoeken nog naar een vorm)
Mensen aanspreken
Geen zp meer
Etc.
Ik ga wel advies vragen volgende week voor mezelf, hoe ik hier een volgende keer mee om kan gaan. Gewoon als (gelijkgestemd) mens, niet omdat we in de werkgroep zitten.
Goed punt. De officiële naam van Suikerfeest is trouwens Eid al-Fitr (over de spelling twijfel ik, je kunt meerdere varianten vinden).
Bij mij op werk is het heel christelijk gecentreerd met aandacht voor Pasen, Hemelvaart, Pinksteren en Kerst. Dit jaar mogen de collega’s die Eid willen vieren vrijnemen (zonder er iets voor in te leveren), dat werd zeker tijd.
Verder lees ik de laatste tijd meer en meer over geloof belijden op de werkvloer. Bijvoorbeeld zorgen dat er gebedsruimtes/stilteruimtes komen. Wij hebben die niet en er wordt geen gelegenheid geboden om je af te zonderen. Ik zou daar ook wel een gesprek over willen aangaan.
Dank je!
Inderdaad. Fijn dat dat nu kan en dat ze daar op jouw werk aandacht aangeven en mee bezig zijn.
Ik heb laatst een workshop gedaan bij mij op werk over diversiteit en inclusiviteit. Het heeft nog veel meer duidelijkheid gegeven. Het was bij een hele andere tak van het bedrijf dan waar ik werk. Dan merk ik vooral dat mijn werk graag divers wilt zijn, maar totaal niet inclusief is.
Het MT bij mij - bepaalde witte mannen van bepaalde leeftijd - zijn er ook niet geheel mee bezig helaas.
Mijn witte MT-lid van zo ongeveer middelbare leeftijd zei: ‘Beleid? Waar hebben we beleid voor nodig dan?’ en toen zei ik dat dergelijk beleid natuurlijk ook niet voor witte mannen bedoeld is. Daarna begon hij erover dat hij zelf joods is en op straat geen keppeltje kan dragen. Ik kreeg even kortsluiting want dat is voor hem natuurlijk ook diep triest en tegelijkertijd dacht ik jij hebt volgens mij echt geen idee waar andere minderheden mee te dealen hebben. Is dat een terechte gedachte van mij? Heeft hij recht van spreken? In ieder geval, later dacht ik. Zelfs als we jouw gevoelens gaan centreren geef je een argument vóór beleid. In de praktijk zou het naar mijn idee zo moeten zijn dat hij wél zijn keppeltje kan dragen op werk. Wat zijn jullie ideeën hierover?
Misschien ben ik ergens niet van op de hoogte, maar het is toch toegestaan om een keppel in het openbaar en op de werkvloer te dragen? Ik vind sowieso dat dit gewoon moet kunnen hoor en wat je zelf al zegt, hij geeft eigenlijk zelf al aan dat er beleid nodig is.