Hierbij een topic om de discussie uit het beutyblogtopic voort te zetten (en voor discussie over het verschijnsel bodypositivity in het algemeen natuurlijk).
1 like
Eigenlijk wel jammer dat er niks met dit topic gedaan wordt?
1 like
Tatjana Almuli (van het boek âknap voor een dik meisjeâ) gaat in haar boek ook heel erg in op de body positivity stroming en lichaamsneutraliteit. Meest opvallende (waar ik me ook enorm in kan vinden) is dat de body positivity stroming ook heel erg stelt dat je moet tonen dat je tevreden bent met het lichaam waar je in zit. Omdat dat inderdaad ook mooi en sexy is. Terwijl je als dikkie soms ook helemaal niet wilt accepteren dat je dik bent en eigenlijk toch liever wat zou willen afvallen.
Toen ik zelf nog echt dik was had ik hier ook megaveel moeite mee. Aangezien body positive zijn, eigenlijk ook tevreden zijn was, terwijl ik alles behalve tevreden was met hoe ver ik het had laten komen.
3 likes
Het hoeft ook niet het een of het ander te zijn. Ik kan én me goed voelen in mijn lichaam én mijn best willen doen om wat strakker te worden door te sporten. Ik vind het ook niet kwalijk als mensen er graag mooi willen uitzien. Het punt zit hem volgens mij in dat je je identiteit en vooral eigenwaarde niet mag laten bepalen door hoe je eruit ziet. Je hébt een lichaam, je bent er geen.
6 likes
Voor mij zit er ook best een verschil tussen je goed voelen in je lichaam en iets strakker willen worden en Ă©cht veel te dik zijn en tientallen kiloâs kwijt moeten. Vooral ook omdat het heel moeilijk is om je identiteit niet door je lijf te laten bepalen als je lijf zo opvallend is dat het het eerste is waar mensen op reageren. Sinds ik ben afgevallen wordt ik serieus anders benaderd.
1 like
Wat bedoel je met anders? Ik vraag me dan altijd af in hoeverre dat ligt aan gewichtsverlies of aan zelfverzekerdheid/uitstraling.
Ik krijg regelmatig negatieve reacties over mân lichaam (ook positieve overigens), maar inmiddels leg ik dat 9 van de 10 keer snel naast me neer. Juist omdat ik blij ben hoe mân lichaam functioneert en wat het kan.
Wat ik echt kut vind op sociale media is van die curated imperfection posts. We weten allemaal dat de instagram feed
van influencers een highlight reel is dus dat moeten ze niet opeens gaan doen alsof dat niet zo is en een âopenhartigeâ post plaatsen over hoe ze van hun stretchmarks/cellulitis/love handles/huidproblemen zijn gaan houden omdat ze weten dat dit likes gaat scoren. Ik zou het veel sympathieker vinden als een fitgirl of andere influencer een foto zou posten waar de stretchmarks of cellulite te zien zijn, maar dat er verder geen issue van gemaakt wordt. Dat zou mij althans meer helpen om het los te laten dan dat er via zoân omweg toch weer de aandacht op wordt gevestigd wat er mis is met iemands lichaam.
11 likes
Hmm ja ik sta misschien inderdaad te weinig stil bij hoe anders mensen met overgewicht worden behandeld, kan me voorstellen dat het dan inderdaad moeilijk is om je lichaam los te koppelen van je persoon. Dat stoort me ook best wel in tv en film, dat dikke personages - zeker vrouwen - vaak weinig diepgang hebben en gewoon worden toegevoegd als komisch element of dat hun hele verhaallijn gaat over hun gewicht en de struggles ermee.
1 like
Paar kleine voorbeelden: mensen die letterlijk uitspraken dat ze zich schaamden om naast mij te lopen toen ik in een keer veel aankwam. De huisarts die altijd in eerste instantie zei dat ik maar even moet afvallen (waardoor hij verzaakte verder te kijken en uiteindelijk mijn gezondheid behoorlijk in gevaar bracht). Mensen die vroegen of ik een bepaald iets nou wel zou eten of op een verjaardag binnenkwamen met âheee! Ben je weer aan t eten jij!â Terwijl iedereen aan het avondeten zat. Een hele goede vriend, waarmee ik al lang flirtte en scharrelde (duidelijk wederzijds) die toen ik er meer van wilde maken aangaf dat hij dik echt niet aantrekkelijk vond en hij me wel zou âdoenâ als ik nog gewoon dunner was geweest (spreekt voor zich dat wij geen goede vrienden meer waren).
En dat is echt geen zelfverzekerheid. Ik ben nu bijna dertig kilo lichter en krijg nog steeds wel eens positieve of negatieve respons over mijn lichaam. Dat is normaal, maar het commentaar dat ik kreeg toen ik veel te zwaar was, was ronduit asociaal en slopend. Ik stond ook altijd positief in het leven, had grote vriendengroepen, een leuke vriend, zat bij een studentenvereniging. Mijn positiviteit was ook hetgeen dat behandeling in de weg stond. Na een intake kreeg ik te horen dat ik te gelukkig was en dat de kliniek moest bezuinigen.
@MrFahrenheit dat stoort mij inderdaad ook enorm. Het aantal eerlijke portretten dat er in de media gegeven wordt over dikke mensen is nihil. Het is bijna altijd het gelukkige domme dikzakje. Het lelijke eendje van de vriendengroep, de onhandige. Of de focus ligt op het willen en moeten afvallen en de gigantische ontevredenheid. Er is geen neutrale middenweg.
8 likes
In mijn ogen zijn de dikkere insta-modellen die body positive zijn aan de ene kant inspirerend. Het is gewoon goed om niet maar 1 soort lichaamstype in je tijdlijn te hebben want onbewust doet dat meer met je dan je denkt.
Aan de andere kant identificeer ik me totaal niet met die vrouwen. Zij hebben nog steeds het âideale figuurâ maar dan dikker. Je ziet bijna nooit body positivity van/met iemand met een hele dikke buik bijv.
Dus hoewel ik het wel met je eens ben zou ik ook toch wel een diverser beeld van sexy willen zien. Mensen met dikke buiken, mensen die juist heel dun zijn zonder âcurvesâ, mensen met een handicap, etc.
1 like
Ik ben ook niet tegen een diverser beeld. Misschien verwoord ik het verkeerd. Ik vind het alleen jammer dat het diversere beeld vaak niet ook gepaard gaat met de realistische onzekerheid die dik zijn ook meebrengt. Dat het zo of/of is. Misschien leg ik daarmee ook mijn eigen onzekerheid op een ander neer (misschien zijn zij wel helemaal niet onzeker).
2 likes
Ik snap deze vraag eigenlijk nooit zo goed. Het is toch vrij duidelijk in de samenleving dat over het algemeen dunner positiever wordt beoordeeld dan dikker? Ik voel me daardoor nooit zo serieus genomen haha, âoh als je je uitstraling maar verandert, dan vindt ineens niemand het meer erg dat je dik bentâ?
2 likes
Wo zoveel Engelse termen in deze post die ik niet ken
Ik laat deze even hier:
Ik kan hier zo boos om worden 
Word zo geĂŻrriteerd van de mensen in dat filmpje die zeggen âmaar mensen met zoân grote maar sporten toch helemaal nietâ Waar slaat dat op? Genoeg mensen die ondanks dat ze sporten nog steeds niet afvallen/plussize blijven, en stel dat ze wel willen afvallen moeten ze toch ook ergens beginnen?
Vind het wel jammer, eigenlijk net als in modeshows nog steeds, dat de eerste paspop nog steeds dunner dan mij is, maar de plussize dikker, ik hoop dat ze ook een keer een paspop maken wat er tussenin zit.
Ze hebben liever dat dikke mensen gewoon maar even verdwijnen en binnen blijven tot ze dun zijn.
Ja maar dikke mensen die vallen toch eerst op magische wijze kiloâs af voordat ze zich in de sportschool laten zien?? 
Ik heb dit dus met hardlopen. Heb tijdens hardlopen ook al meerdere keren opmerkingen gehad over mn gewicht, dus dat hielp niet mee. En met dit soort opmerkingen voel ik dus alleen maar meer een drempel om buiten te gaan hardlopen.
1 like
Wauw⊠dan leg je het alsnog bij de ander neer. âSorry maar het ligt aan jou dat jij je gekwetst voeltâ.
2 likes