Ik ben bang dat je (vooral in het begin) met niks haar specifiek vrouwelijker laat voelen, volgens mij is dat gewoon een rouwproces waar ze mee moet leren omgaan. In mijn ervaring met het eraf halen van haar, was dit ook iets dat me meer dwars zat dan m’n ziekte / hersenoperatie. En met een ervaring van een vriendin die chemo moest waarbij ze dus ook haar vruchtbaarheid verloor kan ik me voorstellen dat het nog een tikkeltje extra klote is.
Ik denk dat je het beste kunt pijlen bij haar wat haar op dit moment gelukkiger maakt, of haar even laat vergeten dat ze zich zo voelt. Of inderdaad zoals de overige tips kijken of je kunt inspelen op kwaaltjes waar ze door de chemo last van gaat hebben.
Bij die vriendin die chemo’s had heb ik eigenlijk, mede doordat ze wel een klein beetje open staat voor spiritualiteit, voornamelijk gekeken naar bepaalde edelsteen presentjes, kettinkje of op zo’n standaartje en dan met een kaartje erbij wat het voor edelsteen was en waar hij ‘‘goed voor zou zijn’’ Ik geloof daar zelf niet helemaal in dat het ook daadwerkelijk helpt maar vind het altijd wel een mooi gebaar om wat kracht toe te spreken doormiddel van zo’n steen.
Maar ik denk dat vooral een luisterend oor al heel veel bied.
